تاثیر جدایه های مختلف باکتری آزوسپریلوم بر عملکرد و جذب عناصر نیتروژن، فسفر و پتاسیم توسط کلزا
محل انتشار: فصلنامه دانش آب و خاک، دوره: 23، شماره: 1
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 208
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WASO-23-1_020
تاریخ نمایه سازی: 25 دی 1401
چکیده مقاله:
باکتری جنس Azospirillum از باکتریهای تثبیت کننده نیتروژن و محرک رشد گیاه میباشد که در ریزوسفر و فضای بین سلولی ریشه غلات و سایر گیاهان مشاهده شده است. در این مطالعه اثر تعدادی از جدایههای بومی روی برخی از پارامترهای رشدی و جذب عناصر بررسی گردید. در این تحقیق از ۳۸ نمونه خاک و ریشه گیاه کلزا از مناطق مختلف استان گلستان، ۵۸ جدایه Azospirillum جداسازی و ضمن مقایسه ویژگیهای محرک رشد، ۴ جدایه برتر انتخاب شدند. اثر تلقیح جدایههای برتر بر روی گیاه کلزا (رقم هایولا ۴۰۱) در شرایط اتاقک رشد در قالب طرح بلوک کامل تصادفی به صورت فاکتوریل دو عاملی شامل باکتری (۴ جدایه Azospirillum) و سطح کود (۱۰۰ و ۵۰ درصد توصیه شده براساس آزمون خاک) با سه تکرار و دو مرحله برداشت اجرا گردید. تلقیح ۴ جدایه Azospirillum بر روی برخی از پارامترهای رشدی گیاه کلزا نشان داد که تیمارهای باکتری در برداشت اول باعث افزایش معنیدار بر روی وزن خشک اندام هوایی، میزان جذب پتاسیم و نیتروژن اندام هوایی در مقایسه با شاهد شد. ولی در برداشت دوم بر روی هیچ یک از صفات مورد مطالعه معنیدار نبود. بیشترین میزان پتاسیم و نیتروژن جذب شده و نیز بیشترین میزان وزن خشک اندام هوایی در برداشت اول در گیاه تلقیح شده با جدایه مولد هورمون اکسین به ترتیب با مقادیر ۰۱/۳۴، ۴۳/۳۱ و ۶۲۷/۰ مشاهده شد. همچنین اثر تیمارهای کود در برداشت اول بر میزان جذب عناصر و وزن خشک اندام هوایی و در برداشت دوم بر وزن خشک اندام هوایی، وزن خشک ریشه، میزان جذب پتاسیم و نیتروژن اندام هوایی معنیدار گردید. بالاترین میزان جذب عناصر غذایی، وزن خشک اندام هوایی و ریشه در هر دو برداشت در سطح کودی ۱۰۰ درصد مشاهده شد. amily:"Times New Roman"; mso-hansi-font-family:"Times New Roman"'>نتایج این تحقیق نشان داد که ضریب دبی سرریز جانبی کنگرهای ذوزنقهای در مقایسه با سرریزهای جانبی معمولی حدودا ۳۰-۱۵ درصد افزایش داشته است. همچنین ضریب دبی با افزایش عدد فرود و زاویه جانبی سرریز کاهش و با افزایش طول بازشدگی و ارتفاع سرریز افزایش مییابد. در محدوده آزمایشهای انجام شده زاویه ۳۰ درجه بیشترین ضریب دبی را بدست میدهد که ۵/۱ برابر زوایای دیگر میباشد. FA'>مشاهده گردیدند، در حالیکه بیشترین جرم مخصوص ظاهری (۲۵۹/۱ گرم بر سانتیمتر مکعب) و کمترین مقادیر درصد رطوبت وزنی خاک ۹۶/۲۰ و ۱۳/۱۸ به ترتیب در مراحل فوق به تیمار T۱تعلق داشت.
کلیدواژه ها: