تدوین مدل معادلات ساختاری پیش بینی حس تعلق به مدرسه بر اساس انسجام خانواده با نقش میانجی هوش معنوی در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهر اردبیل در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹: یک مطالعه توصیفی

چکیده زمینه و هدف: حس تعلق به مدرسه به عنوان یک نیاز مهم برای عملکرد خوب دانش آموزان در محیط های یادگیری تایید شده است. پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل معادلات ساختاری پیش­بینی حس تعلق به مدرسه بر اساس انسجام خانواده با نقش میانجی هوش معنوی در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم انجام گرفت. مواد و روش­ها: این مطالعه توصیفی به روش مدل­یابی معادلات ساختاری بود و جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش­آموزان پسر دوره­ متوسطه دوم مشغول به تحصیل در مدارس دولتی شهرستان اردبیل در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ تشکیل داد. تعداد ۲۵۰ نفر از این افراد به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به صورت آنلاین به پرسش نامه های حس تعلق به مدرسه، هوش معنوی و انسجام خانواده پاسخ دادند. داده ها با استفاده از آزمون­های آماری ضریب همبستگی Pearson و مدل­یابی معادلات ساختاری تحلیل شد. یافته­ها: نتایج نشان داد که حس تعلق به مدرسه با انسجام خانواده (۳۵/۰=r، ۰۰۱/۰p<) و هوش معنوی (۵۵/۰=r، ۰۰۱/۰p<) ارتباط مثبت و معنی­دار دارد. هم­چنین هوش معنوی با انسجام خانواده ارتباط مثبت و معنی­دار داشت (۳۷/۰=r، ۰۰۱/۰p<). شاخص­های برازش مدل نیز مسیر انسجام خانواده به حس تعلق به مدرسه را با میانجی­گری هوش معنوی تایید کرد. نتیجه­گیری: به­طور کلی نتایج نشان داد که انسجام خانواده به صورت مستقیم و غیرمستقیم و با میانجی گری هوش معنوی در حس تعلق به مدرسه نقش دارد. در راستای نتایج به­دست آمده، برگزاری کارگاه های آموزشی مبتنی بر روان­شناسی بهبود روابط خانواده و آموزش مهارت­های هوش معنوی به والدین و دانش­آموزان راه­کاری مفید در جهت افزایش انسجام خانواده و در نتیجه احساس تعلق به مدرسه خواهد بود. واژه­های کلیدی: حس تعلق به مدرسه، هوش معنوی، انسجام خانواده، دانش آموزان، اردبیل

کلیدواژه ها:

Sense of belonging to school ، Spiritual intelligence ، Family cohesion ، Students ، Ardabil ، حس تعلق به مدرسه ، هوش معنوی ، انسجام خانواده ، دانش آموزان ، اردبیل