بررسی خشکسالی های کرمان با چهار شاخص TOPSIS، SPI ،PNPI وZ

سرزمین ایران که بر روی کمربند خشک جهان واقع است علی رغم کم آبی، پیوسته در معرض نوسانات و بی نظمی های رژیم بارش نیز قرار گرفته در این بین منطقه جنوب شرق کشور وضعیت به مراتب پیچیده تر و بغرنج تری دارد. زیرا علی رغم بارش کمتر نسبت به میانگین کشوری، قرارگیری در مجاورت یکی از خشن ترین کانونهای بیابانی دنیا، وزش بادهای شدید مشکلات و معضلات محیطی این خطه را دو چندان نموده است. لذا در این پژوهش خشکسالی ایستگاه کرمان در طی دور ۵۱ ساله(۱۹۵۵۲۰۰۵)با چهار شاخص TOPSIS، SPI ،PNPI و Z  و همچنین کاربرد نرم افزار DIC جهت اجرای این چهار شاخص، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد. در روش TOPSIS، ایستگاه کرمان با ۱ ترسالی،۱۳ سال نرمال، ۴ سال خشکسالی ضعیف، ۱۷ خشکسالی متوسط و ۱۶ خشکسالی شدید روبرو بوده است که پردوام ترین دوره های خشکسالی مربوط به سالهای ۱۹۶۴ تا ۱۹۷۱ و ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۵ بوده است. در شاخص SPI  با یک ترسالی بسیار شدید، یک ترسالی ملایم، ۳۶ سال نزدیک به نرمال،۷ خشکسالی ملایم،۳ خشکسالی شدید و ۲ خشکسالی بسیار شدید روبرو بوده است و طولانی ترین دور نزدیک به نرمال مربوط به سالهای ۱۹۷۴ تا ۱۹۸۴ بوده است. در شاخص PNPI ۳۴ سال در آستانه نرمال، ۶ خشکسالی ضعیف، ۷ خشکسالی متوسط، یک خشکسالی شدید و ۲ خشکسالی بسیار شدید رخ داده است و طولانی ترین دوره خشکسالی مربوط به ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۵ می باشد. در شاخص z ،۲ خشکسالی شدید،۱۲  سال  خشکی متوسط،۱۰ سال مرطوب متوسط،۲۴ سال تقریبا نرمال،۳ سال مرطوب شدید بوده، طولانی ترین دوره تر سالی مربوط به دوره ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۴ می باشد.

کلیدواژه ها:

کرمان ، خشکسالی ، TOPSIS ، SPI ، PNPI وZ