پدیدارنگاری تجارب اعضای هیئت علمی از فرایند ارتقاء مرتبه علمی

هر عضو هیئت علمی در دانشگاه برای ارتقاء مرتبه علمی باید شرایط و شاخص ­های آموزشی، پژوهشی و اجرایی مشخصی را دارا باشد و با اخذ امتیازات لازم با ارتقای وی موافقت شود. هدف این پژوهش واکاوی تجارب اعضای هیئت علمی از مفهوم ارتقاء مرتبه علمی بود؛ که با رویکردی تفسیری و راهبرد پدیدارنگاری انجام شد. به این منظور، ۱۸ نفر از اعضای هیئت­ علمی که دارای تجربه پدیده موردنظر بودند، به صورت هدفمند و با حداکثر تنوع مشارکت­ کردند. ابزار گرداوری داده ­ها مصاحبه های نیمه ساختاریافته بود که برای اجرای مراحل پدیدارنگاری از رویه یارونین (۲۰۰۴) استفاده شد. داده ها به روش کدگذاری نظری و با روش تحلیل مقایسه­ ای مداوم مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. تحلیل ­ها نشان داد که  پنج مولفه شامل غیر حرفه ای گرایی، ثبات شغلی، بالندگی حرفه­ ای، ساختاری ناموزون، اعتبار بخشی و مسئولیت پذیری قابل احصا است. تحلیل های بیشترشان داد که می توان تجارب اساتید را به دو دسته تجارب مثبت و خوشایند و تجارب منفی و ناخوشایند طبقه ­بندی کرد. از تجارب خوشایند می ­توان جهت رشد و بالندگی شغلی و حرفه­ ای اساتید بهره برد. تجارب ناخوشایند نیز  در بحث ارتقاء مشکلاتی برای رشد حرفه­ ای اعضای هیئت علمی ایجاد نموده است.

کلیدواژه ها:

عضو هیئت علمی ، ارتقاء مرتبه علمی ، آموزش عالی ، پدیدارنگاری