بررسی رابطه بین کیفیت خواب پرستاران زن اورژانس با کیفیت خواب همسرانشان
محل انتشار: هفتمین همایش سالیانه دانشگاه علوم پزشکی سمنان
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 149
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CSUMSMED07_046
تاریخ نمایه سازی: 20 دی 1401
چکیده مقاله:
مقدمه و هدف: پرستاران زن شاغل در بخشهای اورژانس کیفیت خواب پایین تری نسبت به پرستاران سایر بخش های بیمارستاندارند. پرستاران شبکار تمایل دارند قبل و بعد از شیفت شب بخوابند. بنابراین ممکن است کیفیت خواب پرستاران شبکار و حتی همسرانآنها نیز تحت تاثیر زمان نامناسب خواب آنها قرار گیرد. این مطالعه با هدف شناسایی رابطه بین کیفیت خواب پرستاران زن اورژانس وکیفیت خواب همسران آنها انجام شد.مواد و روش ها : این یک مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی است که از ۳۱ خرداد ۱۳۹۹ به مدت چهار ماه به طول انجامید.جامعه پژوهش کلیه پرستاران زن شاغل در بخش اورژانس بیمارستان و همسران آنها بودند. نمونه گیری به روش سرشماری انجام شده و۹۳ پرستار به همراه همسرانشان وارد مطالعه شدند. نمونه گیری با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و شاخص کیفیت خوابپیتسبورگ جمع آوری شد. سپس داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های آماری تی مستقل و ضرایب همبستگی پیرسون واسپیرمن در سطح معنی داری ۰۵ / ۰ تحلیل شدند.یافته ها : شیوع اختلال کیفیت خواب در بین پرستاران زن بخش اورژانس و همسران آنها به ترتیب ۷ / ۸۲ درصد و ۶ / ۸۰ درصد بود.میانگین نمره کیفیت خواب پرستاران زن و همسرانشان به ترتیب ۵۲ / ۲ ± ۵۰ / ۶ و ۴۳ / ۴ ± ۴۶ / ۸ بود. بین نمرات کیفیت خواب پرستاران زنو همسرانشا ن همبستگی قوی و مثبتی مشاهده شد (P=۰.۰۰۰۱). بین نمرات کیفیت خواب پرستاران زن و مدت ازدواج (P=۰.۰۴۶)و تعداد نوبت کاری در هر ماه (P=۰.۰۴۷) رابطه معنی دار آماری وجود داشت.نتیجه گیری: کیفیت خواب پرستاران زن بخش اورژانس با کیفیت خواب همسرانشان رابطه مستقیم دارد. بنابراین توصیه می شودحتی الامکان از پرستاران زن متاهل در اورژانس استفاده نشو د و کیفیت خواب پرستاران زن بخش اورژانس و همسران آنها به طور دوره ایمورد بررسی قرار گرفته و نتایج آن به هنگام ارائه شیفت کاری به پرستاران مورد توجه قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عباسعلی ابراهیمیان
گروه سلامت در بلایا و فوری تها، دانشکده پیراپزشکی،دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران
سیدحسین هاشمی امرائی
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران
ستاره همامی
گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران
علی فخرموحدی
مرکز تحقیقات مراقبت های پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران