بررسی تاثیر آموزش راهنمای بالینی مراقبت از چشم بر صلاحیت بالینی مراقبت از چشم در پرستاران بخش مراقبت ویژه

مقدمه و هدف: بینایی از مهم ترین و حیاتی ترین حس های انسان است. در بیماران بستری در بخش مراقبتهای ویژه، به علت شرایط بحرانی واقدامات درمانی ویژهای معمولا مراقبت از چشم نادیده گرفته میشود در حالی که احتمال بروز اختلالات سطحی چشم تا از دست دادن بینایی می باشد،به نظر میرسد که عدم دانش، نگرش و مهارتهای کافی پرستاران بهعنوان یک مانع برای ارائه مراقبت از چشم می باشد لذا پژوهش حاضر با هدفتعیین تاثیر آموزش راهنمای بالینی مراقبت چشم بر صلاحیت بالینی مراقبت از چشم در پرستاران بخش مراقبت ویژه انجام شد.مواد و روش ها : این مطالعه از نوع مداخلهای در دو گروه آزمون و کنترل از نوع قبل و بعد بود که بر روی ۶۰ پرستار شاغل در بخش مراقبتهایویژه انجام شد. جهت گروه آزمون برنامه آموزشی مراقبت از چشم طی سه جلسه اجرا شد. ابزار گرد آوری دادهها پرسشنامه صلاحیت بالینی مراقبت ازچشم بود که به صورت خود ارزیابی در حیطه دانش و نگرش و مشاهدهای در حیطه عملکرد قبل و سه ماه بعد از اجرای برنامه آموزشی تکمیل گردید.اطلاعات با استفاده از نرم افزار spss ویرایش ۲۰ تجزیه و تحلیل شد.یافته ها : بعد از مداخله میانگین نمرات دانش در گروه آزمون (۲.۲۷ ± ۱۵.۰۳) و گروه کنترل (۳.۵۰ ± ۱۱.۱۱) ، نگرش در گروه آزمون (۴۷ / ۳ ± ۶۵ / ۲۵ )و گروه کنترل (۰۸ / ۳ ± ۰۷ / ۲۲)، عملکرد گروه آزمون (۱۴ / ۴ ± ۸۸ / ۳۳) و گروه کنترل (۰۸ / ۵ ± ۵۵ / ۲۸) بود که هر سه تفاو ت معناداری داشت (۰۰۰۱ / ۰ = P).همچنین نمره کل صلاحیت بالینی مراقبت چشم بعد از مداخله در گروه آزمون (۹۳ / ۷ ± ۵۳ / ۷۴) وگروه کنترل (۶۶ / ۹ ± ۷۴ / ۶۱) و بود که تفاوت معناداری داشت (۰۰۰ / ۰ = P).نتیجه گیری: آموزش پرستاران براساس راهنمای بالینی مراقبت از چشم توانسته است دانش، نگرش و عملکرد پرستاران بخش مراقبت ویژه را بهبودبخشد. بنابراین ارتقاءکیفیت مراقبتهای پرستاری و عملکرد مبتنی بر شواهد در سایر زمینه ها براساس راهنماهای بالینی تایید شده پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

بخش مراقبت ویژه ، دانش ، نگرش ، عملکرد ، اختلالات سطحی چشم ، صلاحیت بالینی مراقبت چشم ، پرستار