ساحت مرز و جرم شناسی

این مقاله به صورت توصیفی- تحلیلی نگارش گردیده، با هدف به کارگیری علم جرم شناسی در جهت کاهش آسیب های اجتماعی و فعالیت های میان رشته ای با سایر علوم و ایجاد ارتباطات و تعاملات سازنده با اندیشمندان و صاحب نظران این رشته و نیل به اهداف انسانی در جهت کاهش ناهنجاریهای اجتماعی، بی گمان سازمان های متولی مراقبت از مرزهای کشور دارای تجربه و سابقه خوبی در زمینه امور صیانت از مرزها و دارای تجربیات و دانش مناسبی در زمینه یاد شده می باشد و این تجارب و روزآمد شدن پیوسته ادامه داشته و خواهد داشت. موضوعاتی مانند حفاظت فیزیکی پایش با دستگاه های الکترونیکی، پهباد، گشت های مختلف، موانع بازدارنده و سایر امکاناتی که بتواند ماموریت این سازمان را به نحو احسن میسر سازد. در دست اقدام می باشد و یقینا روبه رشد و تکامل نیز خواهد رفت. این موارد ابعاد مرتبط با وظیفه ذاتی نیروی انتظامی می باشد. اما از نظر جرم شناسی ابعاد مکملی نیز وجود دارد و در راس آن پرداختن به زمینه ها و زیرساخت های امکان بروز جرم و جرم خیزی می باشد. به طور مثال: این موضوع که در هر حال گروه ها یا افراد بزهکار در مناطق مرزی ریشه هایی در شهرهای حاشیه مرز دارند پس پرداختن به آسیب پذیری های جرم زا در شهرهای حاشیه مرزی و نگاه دقیق و پایشگر جرم شناسانه برای زدودن زمینه ها و بسترهای جرم خیزی امر لازمی می باشد. این مهم با کمک جرم شناسان، برنامه ریزان و طراحان شهری و سایر دستگاه های مرتبط می تواند به کنترل و کاهش و حتی خشکانیدن ریشه های جرم زایی و ایجاد امنیت پایدار منجر شود. هم اینک با وجود تمام امکانات، تجهیزات و سیستم های مختلف و فناوری ها و اقدامات انجام شده در کنترل امنیت و بهسازی مرزها جای علم جرم شناسی و جرم شناسان خالی می باشد تا به اتفاق نظریات جرم شناسانه و جرم شناسان در پیشگیری و کاهش بزهکاری و ایجاد ناامنی قدم های مهمی برداشته شود و از اتلاف وقت جلوگیری شود. فرضیه ی این مقاله بر این اساس است که استفاده از دانش جرم شناسان می تواند در بررسی و ارائه راه حل های کاربردی و بهره ورتر موثر باشد. (مهرآفرین قائمی اردکانی، ۱۴۰۱)

کلیدواژه ها:

مرز ، جرم شناسی ، امنیت