اسباب سلب حضانت در فقه امامیه و حقوق ایران

حضانت در قانون مدنی ایران هم حق و هم تکلیف دانسته شده است. والدین برای دارا شدن این حق و تکلیف می بایست واجد شرایط متعدد و عاری از موانع متعدد باشند. در مورد شرایط لازم اختلاف معتنابهی وجود ندارد اما در دو مسئله اختلاف وجود دارد؛ اول: در خصوص موانع مطروحه که می توان گفت برخی از آنها قانونی و برخی دیگر قضایی و به تشخیص دادگاه است که اختلاف در این زمینه بصورت موجبه جزییه است. دوم: در خصوص اینکه پس از زوال مانع آیا حضانت نیز بر می گردد یا خیر که دو نظر مطرح شده است : اکثریت قائلند که با زوال مانع ، حضانت قابل برگشت است چرا که حضانت حق و از باب مقتضی است و پس از رفع مانع، وجود مقتضی موثر خواهد بود. اقلیت نیز با استناد به روایت» انت احق به ما لم ینکحی« و استصحاب اصل عدم عودت قائل به عدم برگشت حق حضانت هستند. پژوهش حاضر با روش تحلیلی و توصیفی و با استفاده از منابع کتابخانه ای به بررسی موضوع مذکور پرداخته است.

کلیدواژه ها:

سلب حضانت ، کودک ، حضانت ، سقوط حضانت ، جنون.