اثر اسید استیک بر pH محلول کود آهن (سکوسترین و نانو) و تاثیر آن بر صفات بیوشیمیایی و مورفولوژیکی توت فرنگی رقم دیامنت
محل انتشار: مجله فرآیند و کارکرد گیاهی، دوره: 11، شماره: 51
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 269
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JISPP-11-51_007
تاریخ نمایه سازی: 18 دی 1401
چکیده مقاله:
با توجه به اینکه pH محلول غذایی نقش زیادی در جذب عنصر آهن دارد. به این منظور آزمایشی بهصورت کرتهای دوبار خردشده (اسپلیت اسپلیت پلات) در قالب طرح بلوکهای کاملا تصادفی روی گیاه توتفرنگی رقم دیامنت در ایستگاه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی در طی سالهای ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۶ انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل محلولپاشی سطوح آهن (سکوسترین ۲۵ گرم و نانو ۱ گرم) درکرتهایی اصلی، سطوح اسید استیک (شاهد، ۱، ۲ و ۳ درصد) در کرتهای فرعی و سطوح صابون کشاورزی (شاهد و ۵/۷ درصد) در کرتهایی فرعیفرعی قرار گرفتند. شاخصهای رشدی گیاه شامل پروتئین، پرولین، قندهای احیاءکننده، نشاسته برگ، فنل کل، غلظت آهن برگ، و عملکرد میوه در بوته اندازهگیری شدند. نتایج تجزیه واریانس دادهها نشان دادند که اثر سه جانبه تیمارها در تمام صفات مورد بررسی بجز پروتئین و عملکرد در سطح احتمال ۱ درصد بر پرولین، قندهای احیاءکننده، نشاسته برگ، فنل کل، و غلظت آهن برگ معنیدار بودند که بهترین نتیجه در صفتهای ذکرشده از ترکیب تیماری ۲ درصد اسید استیک با آهن سکوسترین همراه با کاربرد ۵/۷ درصد صابون کشاورزی مویان حاصل شد. و اثر متقابل دو جانبه تیمارها در سطح احتمال ۵ در صد بر پروتئین و عملکرد از نظر آماری تاثیر معنیداری داشتند که بهترین نتایج مربوط به ترکیب تیماری ۲ درصد اسید استیک با کود آهن سکوسترین بدون کاربرد صابون کشاورزی مویان بود. با توجه به نتایج حاصل از این بررسی، ترکیب تیماری ۲ درصد اسید استیک با آهن سکوسترین همراه با ۵/۷ درصد صابون کشاورزی مویان بهدلیل کاهش کشش سطح برگ موجب بهبود قدرت جذب آهن محلول غذایی و افزایش ویژگیهای بیوشیمیایی و مورفولوژیکی توتفرنگی رقم دیامنت توصیه میگردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
معصومه جعفری
Department of Horticultural Sciences, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
علی اکبر شکوهیان
Department of Horticultural Sciences, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
اسماعیل چمنی
Department of Horticultural Sciences, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
اکبر قویدل
Department of Soil Science, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :