نقش میانجی متغیرهای دموگرافیک در ارتباط بین رفتارهای پرخطر با اچ آی وی/ ایدز در مراجعه کنندگان به مراکز مشاوره بیماری های رفتاری دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال ۱۳۹۹: یک مطالعه توصیفی

زمینه و هدف: اچ آی وی/ ایدز بیماری نوپدیدی است که رابطه تنگاتنگی با رفتارهای پرخطر دارد و گروه­های مختلف سنی، جنسی، نژادی، فرهنگی، طبقات اجتماعی و اقتصادی را تحت تاثیر قرار داده است. هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش میانجی متغیرهای دموگرافیک در ارتباط بین رفتارهای پرخطر با اچ آی وی/ ایدز بود. مواد و روش­ها: این مطالعه توصیفی با استفاده از روش سرشماری بر روی ۳۸۳۸ نفر از مراجعه کنندگان به مراکز مشاوره بیماری­های رفتاری دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال ۱۳۹۹ انجام شد. ابزار جمع­آوری داده­ها نرم­افزار کشوری ثبت مشاوره بیماری­های رفتاری شامل متغیرهای دموگرافیک و رفتارهای پرخطر در دو گروه اچ آی وی/ ایدز شناسایی شده مثبت و منفی بود. از مدل­سازی معادلات ساختاری جهت تجزیه و تحلیل داده­ها استفاده شد. یافته­ها: بر اساس مدل نهایی، متغیرهای دموگرافیک ۴۶/۱۳ درصد از موارد ابتلاء به بیماری را تبیین می­کنند، اما رفتارهای پرخطر ۴۰/۴۴ درصد از موارد ابتلاء را تبیین می­کنند. پس قدرت تبیین متغیرهای دموگرافیک در ابتلاء به بیماری نسبت به رفتارهای پرخطر پایین­تر است، بنابراین متغیرهای دموگرافیک نقش میانجی ندارند. رابطه بین متغیرهای دموگرافیک با رفتارهای پرخطر و اچ آی وی/ ایدز از لحاظ آماری معنادار بود (۰۰۱/۰>p). نتیجه­گیری: بر اساس یافته­های مطالعه حاضر، متغیرهای دموگرافیک نقش میانجی ندارند و با توجه به معنادار بودن ارتباط متغیرهای دموگرافیک با رفتارهای پرخطر و هم­چنین با ایدز، لذا متغیرهای دموگرافیک نقش مخدوش کننده دارند. بنابراین برنامه­ های آموزشی مستمر در زمینه پیش­گیری و کنترل رفتارهای پرخطر، در کاهش بروز ایدز بسیار کمک کننده خواهد بود. واژه­های کلیدی: نقش میانجی، رفتارهای پرخطر، متغیرهای دموگرافیک، اچ آی وی/ ایدز، مراکز مشاوره  

کلیدواژه ها:

Mediating role ، High-risk behaviors ، Demographic variables ، HIV/AIDS ، Counseling centers ، نقش میانجی ، رفتارهای پرخطر ، متغیرهای دموگرافیک ، اچ آی وی/ ایدز ، مراکز مشاوره