پرورش گونه علمی زبان فارسی، مطالعه ای بر اساس واژه ها و اصطلاحات رشته های شیمی و مهندسی شیمی: مسیر طی شده و راه پیش رو

در مقاله حاضر سیر تطور گونه علمی زبان فارسی و رویه های اتخاذشده در واژه گزینی علمی در رشته های شیمی و مهندسی شیمی بررسی شده سازی گسترده، معیاری بودن، قیاس پذیری و دقت معنایی واژه ها، ویژگی های اصلی زبان های توانمند برای ارائه علم شناخته شده است و با نظری به برآیند تلاش هاییین زمینه انجام شده است، مییابی واژه سازان در پروراندن این ویژگی ها برای متن های علمی فارسی ارزیابی شده است. بر اساس نمونه های بررسی یب و تخصیص معنایی، روش های اصلی واژه سازی در این حوزه ها بوده سازی و تلفیق بسیار محدود بوده است. این موضوع معادل یابی را برای واژه هایی های مبدا از راه سرواژه سازی ساخته شده ه تخصیص معنایی مسئله ساز دانسته شده است. میزان حصول ویژگی های زبان مناسب متن های علمی، از نظر ساختواژه در این رشته یفی سنجیده شده است و ضمن ارائه شواهدی برای تحقق نسبی برخی از این ویژگی ها پیشنهادهایی برای برنامه ریزی زبانی در این رشته ها، جهت نزدیی به ویژگی هایه آنها ایجاد پایگاه داده هایی واژه ها و اصطلاحات علمی و وضع قراردادهایی در واژه گزینی علمی، علاوه بر قواعد ساخت واژه در زبان طبیعی فارسی، برای ی سازی و تدقیق واژگان علمی است.

کلیدواژه ها:

واژه گزینی درون متنی ، زبان علم ، برنامه ریزی زبانی