توصیف و تحلیل نقش گرایانه آغازگر از منظر رویکرد هلیدی، در متن کتاب های فارسی و انشای دانش آموزان دبستان

در این پژوهش، پیکره ای از زبان فارسی، براساس آراء هلیدی (۲۰۰۴)، تحلیل شده است. در انجام این پژوهش، دو هدف و پرسش کلی موردنظر بوده است: نخست آن که آیا ادعاهای مطرح در دستور نقش گرای نظام مند هلیدی، به ویژه در کاربرد انواع آغازگر، بر پیکره گردآوری شده از زبان فارسی قابل انطباق است یا خیر. دوم آن که آیا به کمک یافته های این پژوهش می توان ضرورت توجه به دستاوردهای نوین زبان شناسی را، در تدوین کتاب های درسی مربوط به آموزش زبان اول و نیز در بهبود کیفی مهارت نوشتاری دانش آموزان، توجیه کرد. این پژوهش علاوه بر یافتن پاسخ این پرسش ها، به نتایج و اهداف دیگری نیز دست یافته است.  

کلیدواژه ها:

دستور نقش گرای نظام مند ، فرانقش متنی ، آغازگر ، آغازگر ساده/ مرکب ، آغازگر بی نشان/ نشان دار