بررسی تاثیر فعالیت های پیش از شنیدن بر عملکرد شنیداری فارسی آموزان خارجی

شنیدن، یکی از چهار مهارت اصلی زبان آموزی است که درعین حال کمتر از دیگر مهارت ها به آن پرداخته شده است. در این پژوهش تلاش شده تا با بررسی تحقیقات در مورد مهارت شنیدن، راهکارهایی برای تسهیل درک شنیداری به مدرسان زبان پیشنهاد شود؛ از جمله این راهکار ها، استفاده از فعالیت های پیش از شنیدن است که ضمن تقویت مهارت شنیدن، مهارت های دیگر از جمله مهارت خواندن و صحبت کردن را نیز تقویت کرده و محیط کلاس را برای زبان آموز جذاب می کنند. هدف این پژوهش آن بود که میزان تاثیرگذاری سه مورد از فعالیت های پیش از شنیدن، یعنی «مشاهده سوالات آزمون پیش از شنیدن»، «فعال سازی دانش پیشین درباره موضوع» و «آموزش واژه»، را بررسی و ترتیب تاثیرگذاری آنها را مشخص کند. در این پژوهش، ۸ نفر از فارسی آموزان سطح میانی، که در مرکز آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان دانشگاه علامه طباطبائی مشغول به تحصیل بودند، شرکت کردند. زبان آموزان در بازه سنی ۲۰ تا ۲۵ سال و از دو ملیت روس و ترک بودند. با استفاده از شاخص های آماری از جمله میانگین و انحراف معیار، داده های سه آزمون با یکدیگر مقایسه و روشن شد که اختلاف میان میانگین نمرات زبان آموزان معنادار است. همچنین، این نتیجه به دست آمد که میزان تاثیرگذاری هر یک از این سه فعالیت بر درک شنیداری فارسی آموزان متفاوت است، به طوری که مشخص شد ترتیب تاثیرگذاری سه نوع از فعالیت های پیش از شنیدن بر درک شنیداری فارسی آموزان به صورت «آموزش واژه»، «فعال سازی دانش پیشین درباره موضوع» و «مشاهده سوالات آزمون پیش از شنیدن» است.

کلیدواژه ها:

فارسی آموزی ، مهارت شنیدن ، درک شنیداری ، فعالیت پیش از شنیدن ، آموزش واژه