مبانی معرفت شناختی سبک زندگی اسلامی

سبک زندگی، بر بنیاد نظام معرفتی استوار می باشد. سبک زندگی اسلامی انبساط معرفت توحیدی است و سبک های زندگی رقیب، مبتنی بر اصالت خود می باشد. خداباوری، ساحت های مختلف زندگی را مومنانه می سازد و اصالت خود، عالم انسانی را خودمدارانه تنظیم و معنا می نماید. در این پژوهش، نخست نسبت نظام معرفت با سبک زندگی، بر مبنای تعامل «دین و علم دینی»، «علم و عالم دینی» و «علم و عالم دینی»، صورت بندی گردید و درهم تنیدگی علم، عالم و عالم، نشانداده شد. بر مبانی چنین تصویری از نظام معرفتی، تمایز و امتیاز مبانی و شیوه های کسب معرفت در نگرش اسلام نسبت به نگرش های دیگر آشکار گردید. روش های عقلی، نقلی، شهودی و تجربی در ذیل چتر وحی معنا شد. مهم ترین دلالت مبانی معرفت شناختی قرآنی در ارتباط با سبک زندگی، ابتناء آن بر هستی شناسی توحیدی است. ابزارهای شناختی: تعقل، تزکیه و حس بوده و علوم دارای طبقه بندی خاص می باشد، بهداشت فکری مهم تر از بهداشت جسمی تلقی گردیده و فضای فرهنگی در راستای کمال انسانی مهندسی می شود. تعلیم، معطوف به تربیت معنا یافته، رعایت شریعت و اخلاق، ضرورت محوری دارد.

کلیدواژه ها:

مبانی معرفت ، معرفت دینی ، سبک زندگی ، شیوه های کسب معرفت