اثر بخشی آموزش هوش هیجانی بر مهارتهای اجتماعی و شیوههای مقابله با استرس دانش آموزان دبیرستانی شاهد دختر همدان

پژوهش حاضر یک مطالعه شبه تجربی است که به منظور مقایسه اثربخشی آموزش هوش هیجانیبر مهارتهای اجتماعی و شیوه مقابله با استرس در دانش آموزان انجام گرفته است. جامعه آماریپژوهش تمامی دانش آموزان دختر شاهد مقطع دبیرستان شهر همدان در سال تحصیلی ۸۹-۹۰ میباشندکه نمونهای به حجم ۳۰ نفر به روش تصادفی ساده انتخاب و بطور تصادفی در دو گروه آموزش هوشهیجانی و گواه قرار گرفتند. ابزار گردآوری دادهها را پرسشنامههای مهارت اجتماعی ایندربیتزن و فوستر(۱۹۹۲) و شیوههای مقابله با استرس اندلر و پارکر (۱۹۹۰) تشکیل میدهد. پرسشنامه مهارتهایاجتماعی و شیوه مقابله با استرس به عنوان پیش آزمون و پس آزمون اجرا گردیدند. افراد گروه آموزشهوش هیجانی ۱۲ جلسه ساختار یافته ۹۰ دقیقهای در هر هفته به مدت ۲ ماه شرکت کردند ولی گروهگواه هیچ آموزشی را دریافت نکرد. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها در سطح آمار توصیفی از میانگین وانحراف استاندارد و در سطح آمار استنباطی از تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شده است. نتایجیافتهها نشان داد که آموزش هوش هیجانی بر مهارتهای اجتماعی و شیوههای مقابله با استرس (مسالهمداری و اجتنابی) شدت اثر بالایی دارد اما بر شیوه هیجان مداری شدت اثر پایینی دارد. میتوان نتیجهگرفت که آموزش هوش هیجانی بر افزایش مهارتهای اجتماعی و اتخاذ شیوههای مقابله با استرسکارآمد و موثر است.

کلیدواژه ها:

EQ training ، Social Skills ، Stress Management Methods