ارزیابی ایمنی و شناسایی سالمونلا در مواد غذایی: مقایسه روشهای مرسوم و نانوآپتاحسگرها

گونه های مختلف سالمونلا به عنوان یکی از چهار پاتوژن کلیدی موثر در ایجاد بیماری از طریق مواد غذایی به شمار میرود. شیوع مسمومیت غذایی ناشی از سالمونلا (سالمونوز) به عنوان یکی از مهمترین معضلات بهداشت جهانی، با مصرف طیف بسیار گسترده ای از مواد غذایی از جمله لبنیات، تخممرغ، انواع گوشت پخته و خام، غلات، شیرینیهای شکلاتی، آب میوه و حتی گیاهان و ادویه جات همراه است، لذا تشخیص سریع این پاتوژن غذایی قبل از رسیدن مواد غذایی به دست مصرف کننده، جهت جلوگیری از شیوع بیماری، تضمین ایمنی مصرف کننده و کاهش بار مالی ناشی از آن دارای اهمیت فراوانی میباشد. تشخیص و کمی سازی میزان آلودگی مواد غذایی به سالمونلا در نمونه های غذایی با استفاده از کشتهای متوالی در محیطها اختصاصی انجام میگردد؛ روشهایی که مستلزم حجم کار بالا، پرسنل آموزش دیده بوده و در نهایت جهت آزمون در لحظه و محل نیز نامناسب هستند. تاکنون، به منظور غلبه بر این اشکالات، روشهای جایگزین مختلفی از جمله حسگرهای زیستی و به ویژه آپتاحسگرها با توجه به حساسیت و اختصاصیت بالا، سهولت استفاده و پاسخ نسبی سریع ارائه شده است. در این مطالعه انواع حسگرها و استراتژیهای به کار رفته در زمینه تشخیص و تعیین کمیت سالمونلا مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

سالمونلا ، ایمنی مواد غذایی ، روشهای متداول ، حسگرهای زیستی