تبیین مولفه ها و شاخص های پایداری محیطی فضاهای آموزشی ایران با تاکید بر سیستم های ارزیابی فضاهای سبز آموزشی

چالش های پیش روی محیط زیست و تغییرات غیر قابل برگشت آن، ضرورت توجه به مسائل زیست محیطی را اجتناب ناپذیر کرده است. این امر موجب گردیده معماران در پی یافتن راهکارهای جدید جهت تامین محیط مطلوب انسان باشند. اگرچه فضاهای آموزشی سهم کمی از سرانه زمین های شهری را به خود اختصاص می دهند، لیکن نگرش به رویکردهای معماری پایدار در فضاهای آموزشی از جایگاه ویژه ای برخوردار است، چراکه ساخت و ساز مدارس سبز پاسخی است به بحران های زیست محیطی و آموزشی مضاعف به دانش آموزان در گرایش به آن . این پژوهش با هدف پیشنهاد مولفه ها و شاخص های طراحی پایداری محیطی مدارس ایران، به دنبال پاسخ به این سوال است که استانداردهای جهانی طراحی فضاهای آموزشی پایدار کدامند و دارای چه مولفه ها و شاخص هایی می باشند و چگونه می توان از آن ها در طراحی فضاهای آموزشی ایران استفاده نمود؟ روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و ترکیبی از روش های زمینه یاب و تحلیل محتوا و مقایسه ای می باشد؛ همچنین روش گردآوری داده ها به صورت کتابخانه ای- اسنادی است. نتایج بررسی با ارائه جداول و نمودارهای تحلیلی نشان داد که از تلفیق دو سیستم LEED و BREEAM می توان سیستم جدیدی جهت طراحی فضاهای آموزشی پایدار ایران ارائه نمود که شامل ۷ مولفه و ۴۶ شاخص است که ۱۹ شاخص تحت تاثیر عوامل محیطی قرار داشته، می بایست بومی سازی شوند.

کلیدواژه ها:

فضاهای آموزشی ، معماری پایدار ، سیستم ارزیابی ، مدارس سبز