نقش حکمرانی خوب و اندازه دولت بر روی عملکرد محیط زیست در کشورهای منتخب جهان

این مطالعه با تمرکز بر عملکرد خود دولت شامل حکمرانی خوب، اندازه دولت و باز بودن اقتصاد به بررسی تاثیر آنها بر روی EPI در ۳۰ کشور منتخب جهان طی دوره زمانی ۲۰۱۲-۲۰۰۲ پرداخته است. برای برآورد مدل های مختلف (برای شاخص های حکمرانی) از رویکرد داده های تابلویی پویا و روش گشتاورهای تعمیم یافته (GMM) استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که بهبود حکمرانی خوب و زیرشاخص های آن مانند کنترل فساد، مشارکت عمومی، حاکمیت قانون، کیفیت مقررات و پاسخگویی دولت تاثیر مثبت و معنی دار بر عملکرد محیط زیست دارد. هم چنین بزرگ بودن حجم دولت و اقتصاد بسته، تاثیر منفی و معنی دار بر روی عملکرد محیط زیست دارد. علاوه بر این، در این مطالعه به بررسی درستی تئوری منحنی کوزنتس با EPI پرداخت شده است که در نمونه مورد بررسی، این تئوری تصدیق گردید؛ بدین معنی که با افزایش رشد اقتصاد ابتدا عملکرد محیط زیست بدتر شده ولی با گذر از حد آستانه ای می توان EPI را بهبود بخشید. تراکم جمعیت نیز باعث تضعیف EPI شده است که لزوم اجرای سیاست های تمرکززدایی را نشان می دهد. یکی از نتایج دیگر این مطالعه، این است که کشورهای توسعه یافته عملکرد زیست محیطی بهتری در مقایسه با کشورهای درحال توسعه داشته اند.

کلیدواژه ها:

environmental performance ، the size of government ، Good Governance