اثر تغییرات جرم جاذب خاک اره بر سینتیک جذب فلز کروم در محیط آبی

خاک اره یکی از ارزان ترین و فراوان ترین جاذب هایی است که توانایی جذب فلزات سنگین از آبها و پساب ها را دارد. از طرفی افزایش فلز کروم شش ظرفیتی(Cr۶+) در آب آشامیدنی باعث سمیت، و عوارض حاصل از آن می شود. بنابراین هدف از این تحقیق، بررسی اثر تغییر مقدار جرم جاذب خاک اره بر زمان تعادل جذب، بازده جذب و واسنجی مدل های سینتیک در حذف کروم (Cr۶+) از محلول آبی است. برای این کار، خاک اره از کارگاه محلی تهیه و اندازه ذرات آن ۵۰۰ میکرون انتخاب شد. سپس چهار مقدار جاذب خاک اره شامل، ۱ گرم بر لیتر(SD۱)، ۱۰ گرم بر لیتر(SD۱۰)، ۲۰ گرم بر لیتر(SD۲۰) و ۵۰ میلی گرم بر لیتر(SD۵۰) انتخاب و آزمایش های مختلف بر روی آنها انجام شد. نتایج نشان داد که برای هر چهار جاذب، pH بهینه برابر ۷ است. همچنین، با افزایش جرم جاذب زمان تعادل جذب افزایش می یابد، به طوری که حداکثر زمان تعادل جاذب SD۱، SD۱۰، SD۲۰، و SD۵۰ به ترتیب، ۱۱۰، ۱۰۵، ۱۰۰ و ۸۰ دقیقه به دست آمد. بررسی رابطه ریاضی بازده جذب با جرم جاذب و غلظت اولیه محلول نشان داد که گرچه با افزایش جرم جاذب بازده جذب افزایش می یابد، ولی در صورتی که غلظت اولیه از مقداری معین(مقدار ظرفیت جرمی جاذب) به سوی صفر میل کند، بازده کلیه جاذب ها افزایش و به سوی ۱۰۰% میل می کنند. این موضوع در غلظت هایی که به سمت بی نهایت میل می کنند نیز صادق است. همچنین نتایج واسنجی نشان داد که مدل اورامی با ضریب رگرسیون ۹۹۹/۰ و شاخص خطای ۰۳۶/۰ داده های جذب را بهتر از مدل های لاگرگرن و هو و همکاران توصیف می کند.

کلیدواژه ها:

بازده جذب ، خاک اره ، زمان تعادل ، کروم ، مدل های سینتیک