مقایسه تجزیه پذیری زیستی ۳ پراکنده ساز نفتی و بررسی توانایی هر یک از آنها در تجزیه نفت خام در آبهای سواحل جزیره سیری - خلیج فارس
محل انتشار: فصلنامه محیط شناسی، دوره: 35، شماره: 49
سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 188
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JESJ-35-49_004
تاریخ نمایه سازی: 13 دی 1401
چکیده مقاله:
روش های بسیاری برای حذف لکه های نفتی از آب استفاده شده اند. اصلاح شیمیایی با استفاده از عوامل پراکنده ساز عمده ترین روش پاک سازی مورد استفاده است، چون باعث معلق سازی ذرات نفتی گشته و تاثیری مثبت بر تجزیه زیستی نفت خام می گذارد. بسیاری از انواع پراکنده سازها دارای مشکل سمی بودن، یا عدم تجزیه پذیری زیستی اند. در این پروژه، به مقایسه اثر بخشی و میزان تجزیه پذیری دو پراکنده ساز پارس۱ و پارس ۲(ساخته شده به وسیله پژوهشگاه شرکت نفت فلات قاره ایران)با پراکنده ساز گملنOD ۴۰۰۰) (Gamlenپرداخته ایم، تا بتوانیم موثرترین و تجزیه پذیرترین پراکنده ساز را برای جزیره سیری انتخاب کنیم. در دریای جزیره سیری از ۸ ایستگاه با طول و عرض جغرافیایی مختلف نمونه برداری به عمل آمد و به کمک روش های معمول میکروبیولوژی و تحت شرایط استریل، میکروارگانیسم ها جداسازی و خالص سازی شد. سپس با استفاده از روش تعبیه چاهک توانایی رشد باکتری ها و قارچ های جدا شده، در حضور سه پراکنده ساز گملن، پارس۱، پارس۲ و ترکیب این سه پراکنده ساز با نفت تعیین شد. سپس به منظور تعیین مقدار رشد میکروارگانیسم و میزان استفاده آنها از نفت و پراکنده سازهای مذکور به عنوان یگانه منبع کربن، میزان جذب آنها در حضور مواد مذکور به وسیله دستگاه اسپکتروفتومتر در طول مدت ۲۸ روز سنجیده شد. در آخر، به منظور تعیین عملکرد جمعیت کل میکروارگانیسم های ۸ ایستگاه نمونه برداری شده، نسبت به پراکنده ساز های مذکور و ترکیب آنها با نفت،BOD وCOD ،کل جمعیت میکروارگانیسم های رشدیافته هر ۸ ایستگاه نمونه برداری شده اندازه گیری شد. نتایج آزمون نشان داد که بیشترین رشد در حضور پراکنده سازهای پارس ۱ و پارس ۲ و ترکیب آنها با نفت صورت گرفته است. نتایج به دست آمده از آزمونBOD و COD نیز نشان داد که بالاترین میزان BOD و COD در بین سه پراکنده ساز، مربوط به پراکنده ساز پارس ۱ است و از بین ترکیب سه پراکنده ساز مذکور با نفت، ترکیب نفت + پارس ۲ و پس از آن ترکیب نفت + پارس ۱ به ترتیب بالاترین میزان BOD و COD را دارند. کلیه نتایج به دست آمده نشان داد که دو پراکنده ساز پارس.۱ وپارس ۲ که ساخته شده توسط شرکت نفت فلات قاره ایران هستند، در تجزیه زیستی نفت خام جزیره سیری موثرتر و تجزیه پذیرتر از پراکنده ساز گملن هستند.