مدلسازی و جذب ستونی منگنز از محلول آبی با استفاده از ماسه بادی دشت سیستان

در این تحقیق عملکرد ستون بستر ثابت برای حذف منگنز از محیط های ابی مورد بررسی قرار می گیرد. ماسه به عنوان ماده جاذب مورد استفاده قرار گرفت. برای این کار ابتدا جاذب ماسه بادی از دشت سیستان جمع آوری گردید و سپس ذرات با اندازه های بین 125 تا 150 میکرون انتخاب گردید. همچنین برای تهیه محلول ذخیره از تیترازول منگنز (ساخت کارخانه مرک آلمان) استفاده شد. برای حذف منگنز با استفاده از جریان پیوسته ستونی از جنس شیشه با ارتفاع 50 سانتی متر و قطر 3 سانتی متر به عنوان یک راکتور با جریان ثقلی و بستر ثابت مورد استفاده قرار گرفت. برای جلوگیری از خروج گاذب در ابتدا و انتهای ستون از پشم شیشه استفاده شد. در انتهای ستون شیر تخلیه تعبیه گردید که از آن برای برداشت نمونه ها استفاده شد. به منظور انتقال یون فلزی منگنز از ورودی به ستون از شیلنگهای پلاستیکی استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که حداکثر راندمان جذب منگنز توسط ماسه بادی در pH معادل 4 ، برابر 71/5% می باشد. همچنین نتایج تحقیق نشان داد که ستون با قطر 3 سانتی متر و ارتفاع بستر 2/5 ، 5 و 7/5 سانتی متر به ترتیب 1.1 ، 2/12 و 3/94 لیتر از یک محلول یون فلزی با غلظت 7/85 میلی گرم در لیتر و دبی 2/6 میلی لیتر در دقیقه را تصفیه می کند. ستون توسط مدل زمان در سرویس بستر BDST طراحی شد.

کلیدواژه ها:

جذب ستونی منگنز ، ماسه بادی ، مدل ، BDST