ارزیابی سازوکارهای اثرگذاری برنامه های کاربردی (اپلیکیشن ها) بر حضورپذیری و تعامل شهروندان در فضاهای شهری

از زمان ارسطو تاکنون شرط اساسی برای گذار از فضای عمومی به فضای شهری، تعاملات و تقابلات اجتماعی شکلگرفته در فضا بوده است. فضاهای شهری، محل تبادل افکار و اطلاعات و مکانی برای شکل گیری شبکه های اجتماعی هستند و بیش از آنکه یک فضا باشند، یک تجربهاند. با تنیده شدن فناوری اطلاعات و ارتباطات با زندگی روزمره، رفتارهای اجتماعی شکل جدیدی به خود گرفته و منجر به معرفی سبک نوینی از زندگی شهری شده است که فضاهای شهری سنتی را برای تعاملات جدید به چالش می کشد. این تعاملات جدید سبب ایجاد فضاهایی نوظهور شده که به نام فضاهای شهری آینده شناخته میشوند و شکل دهنده شهرهای فردا خواهند بود. پژوهش حاضر از نوع کاربردی بوده و به دنبال آن است تا با ظهور تکنولوژی و افزایش نقش آن در زندگی بشر، بتواند بین توسعهدهندگان فناوری و برنامه ریزان شهری به نحوی ارتباط برقرار کند و با بررسی اپلیکیشن هایی که به تغییرات رفتاری و انتظارات عصر دیجیتال از زندگی مدرن شهری پاسخ میدهند به ایجاد فرصتهایی برای بازیابی تعاملات اجتماعی ازدسترفته بیانجامد. در این راستا، ابتدا بازخوردهای اپلیکیشنهای مرتبط با فضاهای شهری همانند CityGardens Parkfinder، Urban journalist، Urban Archive، citizen در سرویس-های پلیاستور و اپاستور مطالعه و سپس تجزیهو تحلیل شده اند. در ادامه، هرکدام از این اپلیکیشنها با در نظر گرفتن ویژگیهایشان در یکی از دسته بندی های مبتنی بر الزامات فضای شهری شامل حقوق، نیازها و معناها قرار گرفته و با توجه به نتایج حاصل از تحلیل نظرات کاربران و استخراج عوامل موفقیت و عدم موفقیت آنها، چارچوبی برای ویژگیهای اپلیکیشن های مرتبط با فضای شهری تنظیم گردیده است. آنچه واضح است این است که برنامه ریزان شهری باید فضاهای شهری را با فضای مجازی تلفیق نموده و با رویکردی پویا امکان تجربیات جدید را برای شهروندان فراهم و نتایج آن را بصورت واقعی مشاهده نمایند.

کلیدواژه ها:

فضای شهری ، تعاملات اجتماعی ، حضورپذیری ، اپلیکیشن موبایل ، شهرهای آینده.