ارزیابی تحویل سنتی آب به ابگیرها در شبکه آبیاری تجن

توزیع عادلانه آب در مزارع جزء مسائل حساس در کشاورزی است.شبکه ابیاری تجن یکی از مهم ترین شبکه های شمال کشور می باشد که از سال 1376 بخش عمده ای از دشت ساری را آبیاری می کند . جهت افزایش عملکرد کانال های آبیاری اطلاع از سطح عملکرد موجود امری ضروری می باشد. برای برآورد عملکرد شبکه های آبیاری شاخص های متعددی توسط دانشمندان علم آبیاری تعریف شده که مهم ترین این شاخص ها توسط مولدن و گیتس در سال 1990 معرفی شدند. راندمان ، کفایت ، پایداری و عدالت در توزیع شاخص هایی هستند که آنها معرفی کردند. مقدار شاخص های راندمان ، کفایت و پایداری برای ابگیرکانال خاریک که یکی از کانال های فرعی واحد عمرانی شماره 1 است در دو دوره ابیاری محاسبه شد. این مقادیر به ترتیب 1 ، 0/7 و 0/04 برای دوره اول و 0/89 ، 0/93 و 0/19 برای دورده دوم می باشد. آنچه که از شاخص ها مشخص است عملکرد پایین این ابگیر است. توزیع سنتی اب در شبکه با وجود مکانیزه بودن ، عدم آگاهی کافی کشاورزان و ضعف در نگهداری و تعمیر سازه های کنترل و آبگیر مانع از انجام مدیریت مناسب بر توزیع اب شده است و باعث شده تا عملکرد شبکه تجن پایین بیاید. در نتیجه شناخت کامل ازز مان تحویل اب به مزارع آبیاری و خطوط انتقال اب و ارائه راه کارهایی برای مدیریت بهره برداری و برنامه تحویل آب به شبکه می تواند راندمان بهره برداری از یک شبکه ابیاری را افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی عملکرد ، شاخص های عملکرد ، مدیریت شبکه ، تحویل و توزیع اب ، شبکه آبیاری و زهکشی تجن