رابطه اکتشافی بین عقاید معرفت شناختی و یادگیری خودراهبر در بین دانشجویان پرستاری

مقدمه: یادگیری خودراهبر فرآیندی است که در آن یادگیرندگان مسوولیت برنامه ریزی اجرا و ارزشیابی یادگیری خود را بر عهده دارند. این پژوهش با هدف بررسی رابطه اکتشافی بین عقاید معرفت شناختی و یادگیری خود راهبر در بین دانشجویان پرستاری انجام شد. روش ها: این مطالعه در بین دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و دانشگاه آزاد اصفهان (خوراسگان) به روش توصیفی و از نوع همبستگی با جامعه آماری که به تفکیک در دو دانشگاه به تعداد ۴۳۶ و ۳۸۷ نفر بود، به اجرا در آمد. با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به ترتیب از دو دانشگاه تعداد ۱۵۹ و ۱۴۱ نفر به عنوان نمونه برآورد گردید. ابزار پژوهش دو پرسشنامه ی خود راهبری و معرفت شناسی بودکه در پژوهش های قبلی روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفته بود. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش به کمک بسته آماری در علوم اجتماعی نسخه ۲۲ انجام پذیرفت.  نتایج: ضرایب همبستگی بین مولفه های خود راهبری (خود مدیریتی، تمایل به یادگیری و خودکنترلی) به ترتیب با مولفه های "حقیقت روشن و آشکار است" ۲۵۱/۰، ۳۶۱/۰ و۴۳۰/۰، "تفکر راجع به خود وقت تلف کردن است" ۱۷۰/۰، ۲۹۸/۰ و ۴۰۵/۰، "یادگیری نیازمند تلاش و کوشش است" ۱۲۸/۰، ۲۵۰/۰، ۳۱۰/۰، "دانش را باید به سرعت به دست آورد" ۰۷۴/۰-، ۰۵۱/۰-، ۰۱۸/۰ و "هوش پویا نیست "۰۹۹/۰-، ۰۷۸/۰-، ۰۵۵/۰ به دست آمد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد مولفه ی "حقیقت روشن و آشکار است" مولفه های خود راهبری را به میزان ۱۱/۶ و ۱۸درصد، "تفکر راجع به خود وقت تلف کردن است "۳/۹ و ۱۶درصد و "یادگیری نیازمند تلاش و کوشش است" نیز تمایل به یادگیری و خود کنترلی را به میزان ۶ و۹ درصد تبیین می کند.  نتیجه گیری: براساس نتایج به دست آمده می توان گفت که عقاید معرفت شناختی می توانند در گرایش افراد به سمت یادگیری خود راهبر موثر باشند. 

کلیدواژه ها:

Epistemological beliefs ، self-directed learning ، nursing students. ، عقاید معرفت شناسی ، یادگیری خودراهبر ، دانشجویان پرستاری.