رابطه تاب آوری و سبک های دلبستگی با خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی بابل

مقدمه: خودکارآمدی تحصیلی تحت تاثیر عوامل شناختی، فراشناختی و انگیزشی قرار دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه تاب آوری و سبک های دلبستگی با خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان انجام شد. روش ها: این مطالعه توصیفی-مقطعی بر روی ۱۹۰ دانشجوی مشغول به تحصیل مقطع کارشناسی پرستاری در دانشگاه علوم پزشکی بابل در نیمسال اول و دوم سال تحصیلی ۹۷-۱۳۹۶ انجام شد. روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده بود. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های خودکارآمدی تحصیلی اون و فرامن (Owen & Froman) ، سبک های دلبستگی هازان و شیور (Hazan and Shaver) و مقیاس تاب آوری کونور و دیویدسون (Connor and Davidson) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی) استفاده شد. نتایج: بین متغیرهای تاب آوری و خودکارآمدی تحصیلی همبستگی مستقیم و معنادار وجود دارد (۰۰۱/۰=p). در حالی که بین متغیر سبک های دلبستگی با خودکارآمدی تحصیلی (۲۶/۰=P) و ابعاد آن (دلبستگی ایمن، اجتنابی و دوسوگرا/اضطراب) (۰۱/۰تاب آوری ۹/۹درصد از واریانس خودکارآمدی تحصیلی در دانشجویان را تبیین می کند. نتیجه گیری: طبق نتایج به دست آمده متغیر تاب آوری قادر به پیش بینی کم خودکارآمدی تحصیلی است و سبک های دلبستگی قادر به پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان پرستاری نیست، لیکن افزایش مهارت های تاب آوری دانشجویان پرستاری جهت رشد نسبی خودکارآمدی تحصیلی، می تواند مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

Resilience ، Attachment Styles ، Academic Self-efficacy ، Nursing Students ، تاب آوری ، سبک های دلبستگی ، خودکارآمدی تحصیلی ، دانشجویان پرستاری