ارزیابی توانایی علمی متقاضیان جذب هیات علمی در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

مقدمه: انتخاب و به کارگیری نیروهای متعهد خدمت مقطع دکترای تخصصی و متخصصین بالینی از مسائل اساسی تامین نیروی انسانی مورد نیاز دانشگاه ها است. این مطالعه با هدف، بررسی وضعیت توانایی علمی متقاضیان فراخوان های استخدام هیات علمی پیمانی و تعهدات قانونی مقطع دکترای تخصصی در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (سال های ۹۹-۹۶) انجام شد. روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی مقطعی و با روش سرشماری برروی اطلاعات موجود در پرونده کلیه متقاضیان استخدام هیات علمی پیمانی (۲۲۲ نفر) و تعهدات قانونی مقطع دکترای تخصصی (۱۷۰ نفر) در طی سال های ۹۹- ۹۶ انجام شد. امتیاز پذیرفته شدگان مندرج در "فرم امتیازات توانایی علمی داوطلب عضویت در هیات علمی دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی کشور" مصوب وزارت متبوع, توصیف و عوامل مرتبط با امتیاز کسب شده مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون های کای دو، تی مستقل، آنالیز واریانس تحلیل شد. نتایج: در هر دو نوع فراخوان متقاضیان استخدامی هیات علمی پیمانی و تعهدات قانونی ، بالاترین نمرات مربوط به بندهای ۲۰(توانایی بالینی و مهارتی)، ۱(توانایی تدریس) و ۳(چاپ مقالات) بود. یافته های پژوهش نشان داد متقاضیان از بندهای ۱۷ و ۱۹کم ترین امتیاز را کسب نموده است. در نمره زبان با یکدیگر تفاوت معناداری نداشتند (۰۵/۰p). در آزمون استخدامی هیات علمی پیمانی، نمرات علم سنجی، مصاحبه علمی، و زبان انگلیسی افراد شرکت کننده در آزمون ۱۵ بالاتر از آزمون ۱۶ بود(۰۵/۰>p). نتیجه گیری: براساس نتایج حاصله مشخص گردید متقاضیان جذب هیات علمی از نظر توانایی تدریس از نظر گروه های آموزشی وضعیت مطلوبی داشته اند و این که توجه خود را به جمع آوری مقالات و مستندات معطوف می نمایند. در صورتی که در طراحی آموزشی که لازمه عضویت در کادر هیات علمی است کم ترین تجربه دارند، لذا به برنامه ریزان و مسوولین دانشگاه ها پیشنهاد می گردد در برنامه ریزی های توانمندسازی به این امر توجه نمایند.

کلیدواژه ها:

Faculty Recruitment - Isfahan University of Medical Sciences ، Scientific Ability ، جذب هیات علمی ، علوم پزشکی ، توانایی علمی.