بکارگیری تسلیحات شیمیایی در دفاع مقدس از منظر حقوق مسئولیت بین المللی

تسلیحات شیمیایی با وجود فناوری ساده خود، توان نابودسازی زیادی دارند. رژیم بعث با حمایت کشورهای دیگر، به کارگیری تسلیحات شیمیایی علیه ایران را از ۲۳ دی ماه ۱۳۵۹ هجری شمسی، یعنی از همان روزهای ابتدای جنگ تحمیلی، آغاز کرد و روزبه روز بر روند استفاده از این تسلیحات افزود. رژیم بعث عراق، حدود ده حمله شیمیایی در سال ۱۳۵۹ را به حدود ۴۵ حمله در سال ۱۳۶۷ رساند. بدون تردید همکاری و حمایت دیگر کشورها از جمله و به ویژه آمریکا در این اقدام ددمنشانه رژیم بعث بسیار موثر بوده است. مقاله پیش رو به بررسی به کارگیری تسلیحات شیمیایی در دفاع مقدس از منظر حقوق مسئولیت بین­المللی کشورها می پردازد. روش پژوهش، توصیفی-تحلیلی است و راستی آزمایی فرضیه این پژوهش از طریق توصیف، تحلیل منطقی و بررسی منابع حقوق بین­الملل عمومی انجام شده است. مقاله پیش رو از رهگذر تحلیل گزاره­های حقوقی بین­المللی استدلال کرده است که افزون بر رژیم بعث، مسئولیت بین­المللی کشورهای دیگر بابت نقشی که در کمک یا مساعدت ایفا کرده­اند نیز محقق است.

کلیدواژه ها:

دفاع مقدس ، تسلیحات شیمیایی ، حقوق بین الملل مخاصمات مسلحانه ، حقوق مسئولیت بین المللی