رابطه شوخ طبعی معلمان با سلامت روانی دانش آموزان پسر مقاطع ابتدایی شهر عشق آباد

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه شوخ طبعی معلمان با سلامت روانی دانش آموزان پسر مقاطع ابتدایی شهر عشق آباد است. جامعه آماری پژوهش تمامی معلمان و دانش آموزان پسر مقاطع ابتدایی شهر عشق آباد در سال تحصیلی ۱۴۰۱- ۱۴۰۰ می باشد که مشتمل بر ۱۲۷ معلم و ۱۱۴۶ نفر دانش آموز بودند. روش نمونه گیری مورد استفاده در این پژوهش تصادفی ساده است. حجم نمونه دانش آموزان بر اساس جدول مورگان ۲۸۸ انتخاب شد.پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه ی سلامت روانی کیز (۲۰۰۲) و پرسش نامه ی شوخ طبعی مارتین و ولفکورت (۲۰۰۳) بوده است.اطلاعات حاصل با استفاده از نرم افزار SPSS ۲۰۲۲و با تحلیل رگرسیون چند متغییره وهمبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل گردید. یافته های پژوهش نشان داد که شوخ طبعی معلمان می توانند پیش بینی کننده ی سلامت روانی دانش آموزان پسر مقاطع ابتدایی شهر عشق آباد باشد؛ یعنی بین شوخ طبعی و سلامت روانی دانش آموزان پسر مقاطع ابتدایی شهر عشق آباد رابطه ی معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

شوخ طبعی ، سلامت روانی ، معلمان ، دانش آموزان مقاطع ابتدایی.