تاثیر چرخش شغلی بر عمل کرد سازمان

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر چرخش شغلی بر عمل کرد سازمان در «دانشگاه آشنا» می باشد. چرخش شغلی از جمله تدابیر مدیریتی در حوزه مدیریت منابع انسانی است که طی آن، جابه جایی کارکنان در مشاغل گوناگون با انگیزه های مختلف، به طور مشروط و اقتضایی انجام می پذیرد. اگر بتوان افراد را در مشاغل هم خانواده و همگون که با آن ها آشنایی دارند جابه جا کرد، چرخش شغلی ایجاد می گردد. به نظر می رسد چرخش شغلی انگیزه کار تخصصی را در کارکنان بیشتر ساخته سبب دلگرمی و تمایل بیشتر آن ها به انجام کار می شود. روش تحقیق در این پژوهش از نوع مختلط (کمی و کیفی) با ابزار پرسشنامه است. یافته های این تحقیق نشان می دهد که سیستم های مدیریتی در حال به روزشدن است؛ مدیران می توانند از ابزارهای مختلف که گردش شغلی یکی از آن هاست برای توسعه شغلی و نیرومندسازی منابع انسانی استفاده نمایند. برای ارتقای ظرفیت کارمندان و کسب هرچه بهتر مهارت ها زمینه های یادگیری از طریق چرخش شغل در مشاغل هم خانواده فراهم می گردد. در گردش شغل مسوولیت های کارکنان نه تنها کم نمی شود بلکه بر مسوولیت و صلاحیت آنان افزوده می شود. آن ها در صورت امکان با افزایش حقوق، مورد تشویق قرار می گیرند. چون نیروی های انسانی در سازمان منبع مهم تولید هستند انگیزه کاری کارمندان توسط مدیران سازمان در نظر گرفته می شود و در صورتی که شغل موجود کارکنان برایش دلگرم کننده نباشد مدیران می توانند از استراتژی چرخش شغلی، تنوع در کارشان ایجاد نموده عمل کرد سازمانی را بهبود بخشند.

کلیدواژه ها:

چرخش شغلی ، عمل کرد سازمانی ، غنی سازی شغلی ، ارتقای ظرفیت کارکنان