مقایسه آموزش مبتنی بر شبیه سازی با رویکرد سازنده گرایی و رویکرد سیستماتیک بر یادگیری و یادداری هنرجویان فنی و حرفه ای

شبیه سازی های آموزشی به مثابه تکنیک یا رسانه ای در نظر گرفته می­شوند که بعضی جنبه های رفتاری یک سیستم فیزیکی یا انتزاعی را به وسیله رفتاری به شکل دیگری نمایش می­دهند. بنابراین هدف پژوهش حاضر مقایسه آموزش مبتنی بر شبیه­سازی با رویکرد سازنده­گرایی و رویکرد سیستماتیک بر یادگیری و یادداری هنرجویان سال سوم رشته کامپیوتر فنی و حرفه­ای، در گروه تحصیلی کامپیوتر بوده و روش پژوهش نیمه­آزمایشی با طرح پیش­آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بوده است. نمونه آماری پژوهش شامل تعداد ۶۰ هنرجوی رشته کامپیوتر هنرستان های فنی­وحرفه­ای در سال تحصیلی ۹۴-۹۵ شهر کاشان است که با روش نمونه­گیری در دسترس و تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایش (۴۰) و گروه کنترل (۲۰) جای­دهی شدند. شرکت­کنندگان دو گروه آزمایشی، آموزش به روش شبیه­سازی با رویکرد سازنده­گرایی، روش شبیه­سازی با رویکرد سیستماتیک و روش سنتی درس شبکه­های کامپیوتری را طی ۷ جلسه دریافت کرده­اند. برای جمع­آوری داده­ها از آزمون محقق­ساخته و برای تحلیل داده­ها از روش­های آماری تحلیل کوواریانس و برای طراحی محیط شبیه سازی شده از نرم افزار  Cisco Packet Tracerاستفاده شده است. با توجه به یافته­های پژوهش، دو گروه آزمایش در یادگیری و یادداری پیشرفت داشته اند؛ یعنی تفاوت معناداری بین یادگیری آن ها قبل و بعد از آموزش وجود داشت؛ اما در گروه اول که با شبیه سازی با رویکرد سازنده­گرایی آموزش دیده بودند، میزان یادگیری و یادداری بیش از گروهی بود که با رویکرد سیستماتیک آموزش دیدند؛ یعنی در متغیرهای یادگیری و یادداری، نتایج به نفع گروه اول بود.

کلیدواژه ها:

شبیه سازی ، رویکرد سازنده گرا ، رویکرد سیستماتیک ، یادگیری ، یادداری