امکان سنجی بومی سازی و موقعیتی سازی برنامه درسی در مدارس ابتدایی

  هدف پژوهش حاضر امکان سنجی بومیسازی و موقعیتیسازی برنامه درسی در مدارس ابتدایی است. روش پژوهشتوصیفی از نوعپیمایشیبوده است.جامعه آماری، شامل همه معلمان، مدیران و دانش آموزانپایه های چهارم، پنجم و ششم ابتدایی شهرستان بابلاست که با روش نمونه گیری تصادفی ساده ۲۸۹ نفر معلم، ۷۵ نفر مدیر و ۱۱۰۸ نفر دانش آموز به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند.برای گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته بومیسازی و موقعیتی سازی برنامه درسی ویژه مدیران، معلمان و دانش آموزان به کار گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز روش‎های آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون های رتبه های علامت دار تک نمونه ای، ویل­کاکسون و یو مان ویتنی) اجرا شد. نتایج نشان داد از دیدگاه معلمان و مدیران بومی سازی و موقعیتی سازی برنامه درسی در همه ابعاد امکان پذیر است. همچنین بین دیدگاه مدیران و معلمان در دو بعد خط مشی و آگاهی معلمان از نقش شان، تفاوت معناداری وجود دارد. اما در سه بعد (اجرا و تلاش معلمان، محتوا و فعالیت یادگیری و چالش ها) تفاوت معناداری وجود ندارد. بنابراین، براساس نتایج ضرورت ایجاد فرصت های موقعیتی سازی برنامه درسی از سوی آموزش و پرورش به ویژه در مدارس ابتدایی باید مورد توجه قرار گیرد؛ زیرا ایجاد فرصت های موقعیتی سازی می تواند یادگیری و عملکرد دانش آموزان را تحت تاثیر قرار دهد و به موفقیت تحصیلی آن ها کمک کند.

کلیدواژه ها:

بومی سازی برنامه درسی ، مدارس ابتدایی ، موقعیتی سازی.