اثربخشی آموزش مهارت های خودتنظیمی انگیزشی بر سرزندگی تحصیلی، تاب آوری و درگیری تحصیلی در دانش آموزان مقطع متوسطه دوره اول دارای عملکرد تحصیلی پایین ناحیه پنج تبریز

هدف کلی پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت های خودتنظیمی انگیزشی بر سرزندگی تحصیلی، تاب آوری و درگیری تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه دوره اول دارای عملکرد تحصیلی پایین ناحیه ۵ تبریز است. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان متوسطه دوره اول آموزش و پرورش ناحیه ۵ تبریز است که از بین کل مدارس ناحیه ۵ (۴۷ مدرسه)، ۱۹ مدرسه دارای عملکرد تحصیلی پایین بودند که از آن ها دو مدرسه (پایه هشتم) دارای کمترین میانگین پیشرفت تحصیلی انتخاب و از هر مدرسه ۲۵ نفر دانش آموز پایه هشتم به طور تصادفی در گروه های آزمایش و گروه کنترل قرار گرفتند. ابزارهای اندازه گیری شامل آزمون سرزندگی تحصیلی دهقانی زاده و حسین چاری (۱۳۹۳)، آزمون تاب آوری کونور و دیویدسون (۲۰۰۳) و آزمون درگیری تحصیلی کریسیتانا می باشند. بسته آموزشی مهارت های خودتنظیمی انگیزشی بر روی گروه آزمایش اجرا شد. یافته های تحقیق حاکی از آن است که آموزش های مبتنی بر مهارت های خودتنظیمی انگیزشی بر سرزندگی تحصیلی و درگیری تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه دوره اول تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، درگیری تحصیلی ، سرزندگی تحصیلی ، مهارت های خودتنظیمی انگیزشی