نقش و جایگاه برنامه ریزی شهری در حفظ محیط زیست

دربیشتر کشورهای درحال توسعه شهرها با مسائل ومشکلات زیست محیطی فراوانی مواجه هستند.نبود روش های صحیح جمع آوری و دفع زباله ،مشکل تامین آب آشامیدنی سالم ،شبکه ی جمع آوری وتصفیه فاضلاب ها ،استقرار نابجای فعالیت های مزاحم ،آلودگی های ناشی از وسایل نقلیه ....نمونه هایی از رایج ترین مشکلات زیست محیطی شهرها بشمار می آیند که هر یک به تنهایی میتوانند سلامت شهروندان رابه خطر بی اندازند.روشن است با توجه به گستردگی وپیچیده گی مسائل زیست محیطی وپرهزینه بودن روش ها وابزارهای مقابله با آن ها ،بهترین گزینه بهره گیری از مشارکت مردمی است.یک مجموعه شهری، ترکیبی از عوامل و اجزا مختلفی است که تحت شرایط و ضوابط گوناگونی، روابط بین آنها تعریف می شود. تاثیر متقابل کالبد شهری و انسان ساکن در آن، تعیین کننده شکل شهر و رفتار شهر است. فن اوری شناخته شده و مورد استفاده برای انجام فعالیتها، میزان شناخت از تاثیر استفاده از هر فن آوری و رعایت آن در شکل شهر اثر دارد .همچنین روابط اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و تاریخی حاکم بر هر جامعه در شکل شهر اثر می گذارد. بدیهی است اقلیم و سایر عوامل طبیعی نظیر ژئومورفولوژی بر شکل شهر بی تاثیر نیست. از طرفی کالبد شهری سبب می گردد تا رفتارها و فعالیتهای جاری درآن به جهتی سوق داده شود که تبدیل به عرف گردد. لذا چنین می توان نتیجه گرفت که کیفیت محیط زیست شهری را نحوه این روابط تعیین می کند و هر گونه برنامه ریزی برای بهبود این کیفیت باید مبتنی بر تفکر سیستمی و درک هرچه درست تر از اجزا و روابط سیستم باشد.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، برنامه ریزی شهری ، هویت شهری