شناخت برنامه ریزی مبتنی بر آینده نگاری با تاکید بر برنامه ریزی شهری

تغییرات شتابان و شگرف در حوزه های گوناگون اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فناورانه و زیست محیطی، عدم قطعیت و افزایش سطح خطرپذیری از مهمترین دشواریها و موانع پیشروی تصمیم گیرندگان در سطوح ملی برای اتخاذ تصمیمهای مناسب در حوزه های گوناگون راهبردی و عملیاتی است. فرآیند برنامهریزی سنتی که محوریت آن بر پیشبینی روندهای گذشته و روندهای ناپیوسته ای است که ممکن است در آینده رخ دهد دارای ضعفهای بسیاری است که انعطاف لازم را در برابر تغییرات احتمالی را ندارد. یکی از رویکردهای جدیدی که در سالهای اخیر برای شناسایی متغیرهای تاثیرگذار آینده استفاده میشود، رویکرد آینده پژوهی است که به دنبال درک نیروهای نهفته و خفته زمان حاضر و امکان رخدادهای آینده است. روش تحقیق توصیفی - تحلیلی است. هدف تحقیق نیز شناخت برنامه ریزی مبتنی بر آینده نگاری است. بدینصورت که پس از شناخت رویکرد آینده پژوهی در برنامه ریزی شهری، به مقایسه آن با برنامه ریزی سنتی پرداخته میشود.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی ، برنامه ریزی شهری ، برنامه ریزی سنتی ، برنامه ریزی مبتنی بر آینده نگاری