تبیین مولفه های سکونت گزینی ازمنظر توسعه شهری

سکونت گزینی مدرن جنبشی در طراحی شهریاست که در اواخر دهه هشتاد و اوایل دهه نود میلادی به اوج خود رسید. هدف این جنبشایجاد توسعه شهری در حوزه ساختمان سازی شهری است. برنامه های این جنبش مدیریت شهری و ناحیه ای شهری را شامل میشود. طرحهای شهری ارائه شده از منظر شهرسازی مدرن، تغییر و تحولات جدید در حوزه شهری، نوسازی شهری و تهیه نقشه حومه شهر را شاملمی شود .در تمامی موارد فوق، شهرسازان در طراحی محله های شهری طیف گوناگونی از ساختمان سازی را به همراه ایجاد شغل، مد نظرقرار میدهند.این دسته از شهرسازان طرحهای ناحیه ای را برای فضاهای باز در نظر می گیرند. طرحهایی که در آنها از معماری مناسب بهرهگرفته شده است تا تعادلی میان ساختمان سازی و همچنین تحولات شغلی در آن ناحیه برقرار شود. به این معنی نواحی مسکونی با توجه بهشغل ساکنانشان طراحی میشوند. شهرسازان بر این باورند که چنین رویکردی در شهرسازی باعث میشود که مردم ساعات کمتری را درترافیک سنگین شهری بگذرانند. البته این طرح فواید دیگری نیز دارد که یکی از آنها جلوگیری از گسترش بی رویه و بی ضابطه حومه شهراست. از سوی دیگر برخی از مسائل نظیر، بازسازی تاریخی شهر، احداث خیابانهای امن و یا اصلاح ترافیکی خیابانها، استفاده از فضایسبز در طراحی محله ها و خانه ها نیز تحت مقوله شهرسازی مدرن مورد توجه قرار میگیرند.این مقاله بر آن است که ضمن بررسی فلسفه لزوم بهسازی مسیل های شهری، به بررسی عوامل تاثیرگذار در امر بازسازی مسیل ها بارویکرد مدیریت شهری و محوریت پاسداشت محیط زیست مسیل های شهری بپردازد.

کلیدواژه ها:

سکونت گزینی ، توسعه شهری ، مدیریت شهری ، طراحی شهری