بررسی بهره وری نهاده های کشاورزی در کشت گندم، مطالعه موردی: دشت مهران

در مطالعه حاضر بهرهوری نهادههای کشاورزی در کشت گندم دشت مهران در سال ۱۳۹۴ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. متغیرهای مد نظر در این پژوهش ویژگی های اقتصادی و اجتماعی گندم­کاران و نهادههای مختلف مصرفی بوده است. متدولوژی این پژوهش، استفاده از تابع تولید برای برآورد بهرهوری متوسط و نهایی نهادههای تولید و محاسبه کشش تولید است. برای گزینش تابع تولید مناسب، از آزمون نسبت راست­نمایی بهره گرفته شد. برابر آزمون، تابع تولید ترانسلوگ در مقایسه با سایر توابع، سازگاری بیشتری با  مشاهدات داشته است. برابر نتایج به دست آمده، بیشترین مقدار بهرهوری نهایی به نهاده سطح زیر کشت و کمترین آن به نهاده ماشین آلات اختصاص دارد. بهرهوری نهایی استفاده از ماشین آلات در منطقه مورد نظر نشان دهنده کاهش ۷۴/۴ کیلوگرمی تولید محصول گندم به ازای استفاده یک ساعت بیشتر از این نهاده نسبت به شرایط فعلی است. مصرف نهاده ماشین آلات در ناحیه غیر اقتصادی تولید( مرحله سوم) و سایر نهاده ها در مرحله اقتصادی تولید (مرحله دوم ) واقع شده است. اثر همزمان سطح زیرکشت و ماشین آلات در تولید، گویای این مطلب است که کوچک بودن قطعات زمین­ها  امکان استفاده از ماشین آلات و در نتیجه استفاده از صرفههای مقیاس را از بین برده و تنها باعث افزایش هزینههای تولید شده است.

کلیدواژه ها:

بهره وری نهایی و متوسط ، شهرستان مهران ، ماشین های کشاورزی ، محصول گندم