ارزیابی روش های مختلف خاک ورزی-کاشت در خشکه کاری برنج با مقادیر متفاوت بذر

     سطح خاک­ورزی حفاظتی از یک سو و میزان کشت برنج به صورت خشکه­کاری از سوی دیگر، با توجه مزایای آنها، در حال افزایش است. این پژوهش با هدف مقایسه روش های مختلف خاک­ورزی حفاظتی، به­ مدت ۲ سال (۱۳۹۵-۱۳۹۳) به  ­صورت کرت­های خرد شده در قالب بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار، در شرایط خشکه کاری برنج اجرا شد. کرت­های اصلی شامل سه روش خاک ورزی-کاشت استفاده از دستگاه خاک ورز-کاشت نواری، دو بار دیسک + خطی کار و کاشت مستقیم با دستگاه بی خاک ورز و کرت های فرعی نیز شامل سه میزان بذر برنج: ۵۰،  ۷۵  و ۱۰۰  کیلو گرم در هکتار بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که روش های خاک ورزی-کاشت در  تمام شاخص های فنی و اقتصادی اختلاف معنی داری داشتند. مقایسه میانگین­ها نیز  نشان داد که از نظر سوخت مصرفی، ظرفیت مزرعه ای و هزینه هکتاری به ترتیب تیمارهای دوبار دیسک + خطی کار با ۶/۳۱ لیتر در هکتار، بی خاک ورزی با ۶۲/۱ هکتار بر ساعت و دو بار دیسک + خطی کار  با ۵/۱ میلیون ریال بیشترین و تیمارهای خاک ورز-کاشت نواری با ۶/۸ لیتر بر هکتار، دو بار دیسک + خطی کار با ۴۸/۰ هکتار بر ساعت و خاک ورز-کاشت نواری با ۱/۱ میلیون ریال در هکتار کمترین مقادیر را داشتند. نتایج تجزیه واریانس مرکب دو ساله صفات زراعی نشان داد که اثر روش خاک ورزی-کاشت فقط بر وزن هزار دانه و شاخص برداشت اثر معنی داری دارد و تاثیر آن بر عملکرد و سایر صفات معنی داری نیست. از نظر عملکرد، خاک ورز-کاشت نواری با ۳۴۹۰ و دو بار دیسک + خطی کار با ۳۳۴۴ کیلوگرم در هکتار  بیشترین و کمترین عملکرد را داشتند.

کلیدواژه ها:

بی خاک ورزی ، خاک ورز-کاشت نواری ، شاخص های اقتصادی ، شاخص های فنی ، کم خاک ورزی