راهکارهای اجتماعی و وضعی پیش گیری از فساد قضات در فقه

قضاوت از جمله حرفه های بسیار مهم جامعه محسوب می شود. حکمی که به وسیله ی  قاضی صادر می شود، نقش تعیین کننده ای در تامین امنیت جامعه دارد. بدیهی است در صورتی که قاضی به اهمیت و حساسیت کار خودآگاه نباشد، ممکن است با  صدور حکم نادرست ناامنی های زیادی را به اجتماع بارآورد. این نقش، در صورتی به درستی عینیت پیدا می کند که قاضی به فساد آلوده نباشد، زیرا امکان آلودگی قاضی به فساد از قبیل تخلفات وظیفه ای، رشوه ستانی، شکنجه، امتناع از صدور حکم، و... زیاد است. برای پیش گیری از چنین فسادهایی، در فقه امامیه، حنفیه و نیز در حقوق افغانستان راهکارهای معقول ارائه شده است. بخشی از این راهکارها وضعی و برخی دیگر نیز اجتماعی هستند. استقلال داشتن قاضی، وضع شرایط به کارگیری قاضی، سخت گیری در برکناری قاضی، تامین نیازهای اقتصادی و نظارت بر امور قاضی، از جمله راهکارهای می باشند که قانون گذار افغانستان جهت پیش گیری از فساد قاضی، تدارک دیده است. 

کلیدواژه ها:

فساد قاضی ، راهکار ، پیش گیری ، وضعی ، اجتماعی ، حقوق و فقه