جرم توقیف غیرقانونی و عناصر آن در مرحله کشف در حقوق افغانستان

از آنجا که آزادی حق طبیعی انسان ها بوده و هر شخص آزاد خلق شده، باید آزادی زندگی، گردش و سکونت را به هرجا که میل دارد، داشته باشد، بدون آن که به حق دیگران صدمه وارد سازد. بنابراین، هر شخص که خلاف حکم قانون و بدون داشتن صلاحیت، آزادی انسان را سلب نماید و مانع سیر و گردش و حرکت وی شود، مرتکب عمل توقیف غیرقانونی می گردد. تحقیق حاضر با توجه به این پرسش که سیاست جنایی افغانستان راجع به توقیف غیرقانونی تا چه میزانی جرم انگاری شده است با تکیه بر روش توصیفی تحلیلی، با بیان ابعاد و جوانب موضوع، آن را از دیدگاه حقوق افغانستان مورد بررسی قرار داده است. روش گردآوری اطلاعات در این پژوهش اسنادی و از روش تحلیل محتوا نیز در آن استفاده بهره گرفته شده است. این تحقیق ضمن تبیین مفاهیم و کلیات، کوشیده است سیاست جنایی افغانستان در قبال توقیف غیرقانونی، عناصر جرم توقیف غیرقانونی را از منظر قوانین افغانستان بررسی کند. در قوانین افغانستان به ویژه قوانین جزایی آن، عناصر جرم به صورت عام و جرم توقیف غیرقانونی به صورت خاص، بیان شده است. کد جزای افغانستان، ضمن جرم انگاری توقیف غیرقانونی، مجازات را در قالب جزای اصلی، تبعی، تکمیلی و تدابیر تامینی تعیین کرده است. جرم توقیف غیرقانونی در شرایط عادی، بیشتر از طرف موظفین خدمات عامه ارتکاب می یابد؛ توقیف غیرقانونی در حقوق افغانستان جرم پنداشته شده و برای مجرم آن مجازات در نظر گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

آزادی ، توقیف ، توقیف غیرقانونی ، حبس ، قوانین افغانستان ، کود جزا