ارزیابی میزان آمادگی سازمان های فعال در صنعت هوانوردی برای تبدیل آنها به سازمان یادگیرنده

روند تاریخی شکل گیری و توسعه سازمان های دارای تکنولوژی بالا نظیر شرکت های فعال در صنعت هوانوردی نشان می دهد که سازمان ها با ساختارهای سنتی برای همسویی با تغییرات پیرامونی، توان رقابتی و انعطاف پذیری نداشته و به نا کارآمدی در عرصه رقابت های اقتصادی محکوم شده اند. این سازمان ها دریافته اند که خروج از این بحران مستلزم تجهیز به ابزارهایی جدید است. یکی از مهمترین این سازوکارها، ایجاد فرایند یادگیری در سازمان و نهادینه کردن سازمان یادگیرنده است. بر این اساس، پژوهش حاضر به بررسی میزان آمادگی جامعه آماری برای تبدیل به سازمان یادگیرنده می پردازد. سوال اساسی در این پژوهش عبارت است از اینکه تا چه میزان ویژگی ها و خصوصیات موجود در ادبیات نظری در باب سازمان های یادگیرنده در جامعه آماری مورد بررسی وجود دارد. جامعه آماری این پژوهش، دانشگاه هوایی شهید ستاری بوده و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده به تعیین نمونه پرداخته شده است. روش گردآوری داده ها پرسشنامه حضوری بوده و از روش تحقیق توصیفی- میدانی استفاده شده است. نتایج حاصل از روش های آماری، حاکی از وجود شکافی معنا دار در خصوص برخی مولفه ها برای تبدیل به سازمان یادگیرنده است. در پایان با توجه به یافته های پژوهش پیشنهادهایی برای جامعه علمی و مدیران سازمان ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

Learning Organization ، Knowledge Management ، knowledge worker ، Learning ، aerospace area