اثربخشی طرحواره درمانی بر گرایش به مواد و تنظیم عواطف در مردان تحت درمان نگهدارنده با متادون
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 249
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HPSB-2-1_002
تاریخ نمایه سازی: 29 آذر 1401
چکیده مقاله:
چکیدههدف پژوهش حاضر با هدف اثربخشی طرحواره درمانی بر گرایش به مواد و تنظیم عواطف در مردان تحت درمان نگهدارنده با متادون انجام شده است. روش پژوهش نیمه آزمایشی است به شیوه پیش آزمون - پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل که از میان مردان تحت درمان نگهدارنده با متادون مجتمع شهید ملت دوست،۳۰ نفر به شیوه هدفمند انتخاب و با تخصیص تصادفی در گروه آزمایش و کنترل هر گروه ( ۱۵ نفر) قرار داده شدند. در ادامه ۵ نفر از پژوهش خارج شدند، ۴ نفر ریزش داشتند.در گروه طرحواره درمانی ۱۱ نفر، و گروه کنترل ۱۰ نفر باقی ماندند. افراد گروه آزمایش در معرض مداخله ی ۱۷ جلسه ای طرحواره درمانی قرار گرفتند، در حالی که گروه کنترل در معرض چنین مداخله ای قرار نگرفتند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه گرایش به مواد و عواطف مثبت و منفی استفاده شد. داده های پژوهش به کمک نرم افزار «اس. پی. اس. اس» و با استفاده از شاخص های آماری توصیفی و تحلیل واریانس با انداره گیری های مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد طرحواره درمانی در کاهش گرایش به مواد و تنظیم عواطف در پایان درمان و بعد از پیگیری دو ماهه موثر واقع شده است و از طرحواره درمانی به عنوان یک روش درمانی موثر همراه با متادون درمانی برای کاهش گرایش به مواد و تنظیم عواطف، می توان استفاده نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
تامارا میرآبی
دانشجوی دکتری گروه روان شناسی عمومی واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
فریبا حسنی
استادیار گروه روان شناسی عمومی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
فاطمه گلشنی
استادیار گروه روان شناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
فرناز کشاورزی ارشدی
دانشیار گروه روان شناسی بالینی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران