ساخت برنامه داربست سازی انگیزشی بر اساس الگوی نقشه نگاری مداخله و اثربخشی آن بر جهت گیری های هدفی و ارزیابی های شناختی والدین

 هدف: پژوهش حاضر با هدف ساخت برنامه داربست سازی انگیزشی و تعیین اثربخشی آن بر جهت گیری های هدفی و ارزیابی های شناختیوالدین انجام شد. روش: پس از طراحی برنامه آموزشی داربست سازی انگیزشی بر اساس نقشه نگاری مداخله، به منظور بررسی اثربخشی آن از پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون همراه با پیگیری و گروه گواه استفاده شد. جامعه آماری شامل تمامی والدین ­دانش آموزان پایه هشتم منطقه ۴ آموزش و پرورش شهر تهران و نمونه آماری نیز شامل ۳۰ مادر دارای فرزند کلاس هفتم و هشتم بودند که به کمک روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و پس از واگذاری در گروه های آزمایشی به مقیاس ارزیابی شناختی استرس وابزار جهت­ گیری هدفی والدینپاسخ دادند. برنامه داربست سازی انگیزشی در ده جلسه دو ساعته به صورت هفتگی و از طریق اپلیکیشن واتساپ برای گروه آزمایش اجرا شد. یافته­ ها: نتایج روش آماری تحلیل واریانس مختلط ساده نشان داد که این برنامه با ۰۵/۰P<، در افزایش جهت گیری هدفی تسلطی (۲۰/۴ =F) و ارزیابی چالشی (۴۰/۴ =F) و ارزیابی از منابع (۳۱/۶ = F) و در کاهش جهت گیری عملکردی (۹۷/۳ =F) و ارزیابی شناختی تهدیدنگر (۸۸/۳ =F) موثر بود. نتیجه­ گیری: در مجموع، نتایج با تاکید بر مشخصه های کارکردی برنامه داربست سازی برای تغییر در وضعیت انگیزشی والدین نشان داد که اصطلاح شناسی انگیزشی معرف نیمرخ انگیزشی والدین با سازه های انگیزشی ناظر بر جهت گیری انگیزشی دانش آموزان مشابه بود. بنابراین، جهت گیری انگیزشی والدین به عنوان یکی از تعیین کننده ترین عناصر بافتاری موثر بر نیمرخ انگیزشی دانش آموزان محسوب می شود.  

کلیدواژه ها:

ارزیابی های شناختی ، جهت گیری هدفی والدین ، داربست سازی انگیزشی ، نقشه نگاری مداخله