اثر کاربرد ۱-متیل سیکلوپروپن همراه با بسته بندی بر بیان ژن های مرتبط با اتیلن و حفظ کیفیت ارقام گوجه فرنگی گیلاسی

قابلیت ماندگاری ۴ رقم گوجه فرنگی گیلاسی و بیان ژن های بیوسنتز اتیلن (SAM۱، ACS۴، ACO۱ و ACO۴) با تیمارهای بسته بندی (فیلم LDPE) و بسته بندی همراه با تیمار ۱-MCP ((۵ میکرولیتر در لیتر) به مدت ۴۸ ساعت در دمای ۲۰ درجه سانتی گراد) در دمای ۲۰ درجه سانتی گراد به مدت ۱۶ روز موردمطالعه قرار گرفتند. نتایج افت وزن و سفتی بافت میوه نشان دادند که بین بسته بندی و بسته بندی همراه با ۱-MCP در ۴ رقم گوجه فرنگی تفاوت قابل توجهی وجود نداشت، اما تغییرات مواد جامد محلول و pH در تیمار بسته بندی همراه با ۱-MCP نسبت به سایر تیمارها کمتر بود. براساس نتایج فیزیکوشیمیایی درجه بندی ارقام گوجه فرنگی رقم یلوو پییر، اورنج سانتا، بلک بری و اورنج بری به ترتیب از ماندگار تا حساس انجام شد. بررسی الگوی بیان ژن های SAM۱، ACS۴، ACO۱ و ACO۵ در ارقام یلوو پییر و اورنج بری نشان داد که بیان این ژن ها در شاهد با اختلاف معنی دار بیشتر از تیمارهای بسته بندی و بسته بندی همراه با ۱-MCP صورت گرفت. سطح بیان ژن ACO۵ در هر دو رقم یکسان بود، اما سطح بیان ژن های ACO۱ و ACS۴ در رقم یلوو پییر بیشتر از اورنج بری بود. در مقابل، میزان بیان ژن SAM۱ در رقم یلوو پییر کمتر از اورنج بری مشاهده شد. در مجموع، با وجود تفاوت ژنتیکی این ارقام، بسته بندی و تیمار بسته بندی همراه با ۱-MCP منجربه کاهش فسادپذیری و بهبود کیفیت نگهداری میوه گوجه فرنگی گیلاسی شد.

کلیدواژه ها:

۱-متیل سیکلوپروپن ، بسته بندی ، بیان ژن ، بیوسنتز اتیلن ، گوجه فرنگی گیلاسی