شناسایی مولکولی و بررسی جایگاه تبارزایی ویروس پیسک بادام زمینی در مزارع سویای شمال ایران
محل انتشار: فصلنامه حفاظت گیاهان، دوره: 36، شماره: 3
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 232
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPP-36-3_001
تاریخ نمایه سازی: 28 آذر 1401
چکیده مقاله:
ویروس پیسک بادام زمینی (Peanut mottle virus, PeMoV) یک پوتی ویروس است که می تواند علاوه بر بادام زمینی، با سویا و برخی حبوبات دیگر نیز سازگار شود. این ویروس در بادام زمینی و سویا خسارت قابل توجهی ایجاد می کند و از طریق بذرهای آلوده بادام زمینی و شته های ناقل به روش ناپایا به گیاهان سالم بادام زمینی و سویا منتقل می شود. طی فصل زراعی ۱۳۹۹، تعداد ۱۳۲ نمونه برگی دارای نشانه های مشکوک به ویروس شامل موزائیک، پیسک، بدشکلی، کوتولگی، زردی و چروکیدگی برگ، از مزارع سویا در دو استان مازندران و گلستان جمع آوری و آران ای کل با استفاده از کیت پرومگا استخراج و دی ان ای مکمل ساخته شد. در ادامه، با استفاده از آغازگرهای دژنره مربوط به نواحی ژنومی cylindrical inclusion (CI) و helper component proteinase (HC-Pro) پوتی ویروس ها و جفت آغازگر اختصاصی پروتئین پوششی (coat protein, CP) ویروس پیسک بادام زمینی، قطعاتی به طول ۷۰۰ و ۱۴۵۰ جفت باز تکثیر شد. توالی یابی سنگر محصول پی سی آر و بلاست نوکلئوتیدی، وجود این ویروس را در سویا تایید نمود. نتیجه به دست آمده نشان داد که ناحیه پروتئین پوششی این جدایه در سطح نوکلئوتیدی، به میزان ۵۶/۸۸ تا ۸۰/۹۵ درصد با توالی های دیگری از PeMoV در GenBank، شباهت دارد. این جدایه، با نام PeMoV-soya و رس شمار MW۴۶۴۶۳۷ در GenBank ثبت شد. بررسی روابط تبارزایی با روش حداقل تکامل بر اساس توالی نوکلئوتیدی ناحیه پروتئین پوششی نشان داد که جدایه های مختلف PeMoV در دو گروه تبارزایی قابل تفکیک بوده و جدایه PeMoV-soya در گروه I تبارزایی و در کنار جدایه هایی از کنیا، کره جنوبی و ترکیه قرار گرفت. در جدایه soya نیز مانند سایر جدایه های PeMoV، موتیف DAG در پروتئین پوششی با موتیف DAA جایگزین شده است. نتایج این مطالعه نشان می دهد که PeMoV-soya دارای دامنه میزبانی محدودی در میان گیاهان خانواده Fabaceae است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
جواد رمضانی اول ریابی
دانشگاه فردوسی مشهد
محسن مهرور
دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :