مقایسه الگوهای فعال درونی (IWM) بین زوجین کم تعارض و پرتعارض شهر تهران

الگوهای فعال درونی یکی از کلیدی ترین مفاهیم نظریه دلبستگی است که چگونگی رفتار افراد را در روابط عاشقانه بزرگسالی و ازدواج تبیین می کند. هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی و مقایسه الگوهای فعال درونی بینزوجین کم تعارض و پرتعارض شهر تهران می باشد. در این پژوهش از دو گروه زنان و مردان پر تعارض در روابط زناشویی و زنان و مردان کم تعارض در روابط زناشویی، ۲۰۰ نفر نمونه گیری شد (از هر گروه ۱۰۰ نفر). ابزار استفاده شده در این پژوهش، پرسشنامه تعارضات زناشویی(MCQ) و پرسشنامه محقق ساخته الگوهای فعال درونی (IWMQ) می باشد. برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) و آزمون تعقیبی LSD استفاده شد. نتایج حاکی از آن است که بین نیمرخ مولفه های الگوهای فعال درونی افراد پرتعارض و کم تعارض در روابط زناشویی، تفاوت معنادار (p<۰.۰۱) وجود دارد. همچنین بین یازده خرده آزمون پرسشنامه الگوهای فعال درونی، تفاوت معناداری (p<۰.۰۱) بین دو گروه پرتعارض و کم تعارض مشاهده شد. تحلیل تمایز نیز نشان داد که می توان بر اساس نمرات الگوهای فعال درونی افراد، با احتمال ۹۹.۵% ، عضویت گروهی آنها را در گروه های کم تعارض و پرتعارض پیش بینی کرد.به این ترتیب یافته ها نشان می دهد که زوجین کم تعارض، دارای خاطرات، اعتقادات، نیازها، و راهبردهای ایمن در روابط اند در حالیکه زوجین پر تعارض دارای خاطرات، اعتقادات، نیازها، و راهبردهای ناایمن اند.

کلیدواژه ها:

الگوهای فعال درونی ، زوجین کم تعارض ، زوجین پر تعارض