بررسی نقش تعدیلگر ویژگی های هئیت مدیره بر رابطه بین کیفیت افشاگری های محیط زیستی و ریسک پذیری مدیرعامل

بررسی نقش تعدیلگر ویژگی های هئیت مدیره بر رابطه بین کیفیت افشاگری های محیط زیستی و ریسک پذیری مدیرعامل در شرکت های پذیرفته شده در سازمان بورس اوراق بهادار تهران می باشد. اطلاعات اخذ شده در رابطه با متغیرهای تحقیق وارد صفحه گسترده اکسل شده و سپس با استفاده از نرم افزار ایویوز تحلیل شدند. جامعه آماری این پژوهش به روش حذف سیستماتیک از میان ۱۳۸ شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، طی دوره زمانی ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۹ می باشد. نتایج فرضیه نخست نشان داد که نتایج نشان می دهد که بین کیفیت افشاگری های محیط زیستی و ریسک پذیری مدیرعامل رابطه معناداری و منفی وجود دارد. نتایج فرضیه های دوم تا ششم نیز به ترتیب نشان دادند که اندازه هیئت مدیره و استقلال هیئت مدیره رابطه بین کیفیت افشاگری های محیط زیستی و ریسک پذیری مدیرعامل را تعدیل می کند. دانش مالی هیئت مدیره، درصد مالکیت اعضای هیات مدیره و دوگانگی وظایف هیئت مدیره رابطه بین کیفیت افشاگری های محیط زیستی و ریسک پذیری مدیرعامل را تعدیل نمی کند. در خصوص تحلیل نتایج از منظر تئوری و همچنین از دیدگاه پژوهشگر، می توان بیان داشت که بر مبنای شواهد حاصل، مدیران باید گزارش دهی پایداری مستقل را انتخاب کنند، زیرا این امر اطلاعات مربوط به افشای محیطی را افزایش می دهد و به سرمایه گذاران اجازه می دهد تا مسائل زیست محیطی را در تصمیم گیری های سرمایه گذاری لحاظ کنند. هیئت مدیره های بزرگتر منجر به تنوع از نظر تخصص، از جمله مالی و حسابداری می شود. مدیران مستقل دارای انگیزه ها، ارزش ها و ریسک پذیری های متمایزی نسبت به مدیران داخلی هستند که معمولا به اهداف کوتاه مدت پرسود توجه می کنند.

کلیدواژه ها:

توسعه ، دولت ، الکترونیک ، مدیریت مبتنی بر ارزش