بررسی رابطه باورهای هوشی و بی صداقتی تحصیلی: نقش واسطه گری چالش پذیری تحصیلی

مقدمه: بی­صداقتی تحصیلی در بین علم­آموزان کشورهای مختلف گسترش زیادی پیدا کرد که این امر سبب پیامدهای نامطلوبی در حوزه­ی آموزش­وپرورش جوامع مختلف گردید، لذا هدف این پژوهش بررسی رابطه باورهای هوشی و بی­صداقتی تحصیلی: نقش واسطه­گری چالش­پذیری تحصیلی بود. روش ­ها: پژوهش از نوع همبستگی و تحلیل مسیر بود. جامعه آماری تحقیق را همه­ی دانشجویان دانشگاه اهواز در سال تحصیلی ۹۷-۹۶ تشکیل می­دادند که تعداد ۳۲۷ نفر از دانشجویان کارشناسی دختر و پسر این دانشگاه از راه نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده­ها از مقیاس باور­های ضمنی هوش دویک (۲۰۱۱)، مقیاس بی­صداقتی تحصیلی خامسان و امیری (۲۰۱۱) و مقیاس چالش­پذیری تحصیلی بنیشک و همکاران (۲۰۰۵) استفاده شد. جهت تجزیه­وتحلیل اطلاعات از همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر استفاده شد. یافته ­ها: یافته­ها نشان داد، بعد باور افزایشی هوش هم به صورت مستقیم (۰۵.p=) و هم با واسطه گری اجتناب از چالش (۰۲.p=) پیش بین معنی­دار بی­صداقتی تحصیلی بود. باور ذاتی هوش نیز هم به صورت مستقیم (۰۵.p=) و هم با واسطه گری تمایل به چالش (۰۲.p=) پیش بین معنی­دار بی صداقتی تحصیلی بود. نتیجه­گیری: به طور کلی می­توان نتیجه گرفت که چالش­پذیری تحصیلی و باور­های هوشی دو مورد از عوامل اصلی برای بررسی بی­صداقتی تحصیلی می­باشد.

کلیدواژه ها:

intelligence believes ، academic challenge ، academic dishonesty ، Students. ، باورهای هوشی ، چالش پذیری تحصیلی ، بی صداقتی تحصیلی ، دانشجویان.