تاثیر روش تدریس کلاس معکوس بر خودکارآمدی تحصیلی و یادگیری خودراهبر دانشجویان در درس زبان انگلیسی

مقدمه: امروزه، آمادگی برای خودراهبری و خودکارآمدی به عنوان یک عامل انگیزشی در امر یادگیری دانشجویان مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه با هدف بررسی اثر بخشی تدریس کلاس معکوس بر خودکارآمدی تحصیلی و یادگیری خودراهبر دانشجویان دانشگاه پیام نور دلفان در درس زبان انگلیسی انجام شد. روش­ ها: روش نیمه آزمایشی، که در آن  ۳۰ نفر از دانشجویان دانشگاه پیام نور دلفان، که در نیمسال تحصیلی ۱۳۹۷-۱۳۹۶ درس زبان انگلیسی را انتخاب کرده­ بودند با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب، و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند (هر گروه ۱۵ نفر). ابزار پژوهش پرسشنامه­های خودکارآمدی تحصیلی جینکز و مورگان (۱۹۹۲)، و یادگیری خودراهبر فیشر و همکاران (۲۰۰۱) بود. داده­ها در نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ و با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند. یافته ­ها: یافته­ها نشان داد که بین گروه­های آزمایش و کنترل از نظر خودکارآمدی تحصیلی و یادگیری خودراهبر با مولفه­های آن (خودکنترلی، رغبت در یادگیری و خود مدیریتی) تفاوت معناداری وجود دارد، و روش تدریس کلاس معکوس باعث افزایش میزان خودکارآمدی تحصیلی و خودراهبری یادگیری (خودکنترلی، رغبت در یادگیری و خودمدیریتی) در بین دانشجویان شد (۰۰۱/۰>P). نتیجه ­گیری: روش تدریس کلاس معکوس می­تواند میزان خودکارآمدی تحصیلی و خودراهبری در یادگیری (خودکنترلی، رغبت در یادگیری و خودمدیریتی) را در بین دانشجویان ارتقاء بخشد. بنابراین استادان می­توانند از این روش تدریس جهت افزایش خودکارامدی تحصیلی و یادگیری خودراهبری دانشجویان استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

Flipped Classroom ، Academic Self-Efficacy ، Self-Directed Learning ، Students ، کلاس معکوس ، خودکارآمدی تحصیلی ، یادگیری خودراهبر ، دانشجویان