تنظیم جریان سرمایه: اثرات بر نقدینگی و نقش کیفیت گزارشگری مالی

کنترل های سرمایه به عنوان محدودیت های جریان سرمایه، ابزاری است که به عنوان درمانی برای جنبش های بی ثبات کننده بازار در دهه ۱۹۷۰ (یعنی توبین، ۱۹۷۸) علی رغم انتقاداتی که دریافت کرده اند، پیشنهاد شده است (ادواردز، ۱۹۹۹). کنترل سرمایه در طول بحران مالی اروپا و محدودیت های اعمال شده بر جریان سرمایه در قبرس و یونان دوباره ظاهر شد. این اولین موارد اجرای کنترل سرمایه در تاریخ اتحادیه اروپا بود و تاثیرات مختلفی بر موقعیت مالی شرکت ها داشت. با استفاده از نمونه ای از کشورهای اتحادیه اروپا و تمایز بین دوره های ریاضت اقتصادی و کنترل سرمایه، ما اثرات کنترل سرمایه را بر نقدشوندگی سهام شرکت ها ارزیابی می کنیم. همه کشورهای نمونه دارای یک چارچوب گزارشگری مالی مشترک) استانداردهای گزارشگری مالی بین المللی (IFRS هستند و برخی از آنها طیفی از اقدامات مختلف را از شدت کمتر، مانند افزایش نرخ های مالیاتی، تا فشرده تر، اجرا کردند. اعمال کنترل سرمایه، در تلاش برای ثبات اقتصادشان. برای کار در دست، ما به طور خاص دو عامل تعیین کننده حسابداری عدم تقارن اطلاعات، یعنی محافظه کاری مشروط و سطح مدیریت سود را درگیر می کنیم. نتایج ما نشان می دهد که کیفیت گزارشگری مالی که با محافظه کاری مشروط بالاتر و مدیریت سود کمتر اندازه گیری می شود برای نقدینگی سودمند است. با این حال، در طول دوره کنترل سرمایه، رابطه بین محافظه کاری مشروط و نقدینگی منفی می شود و این رابطه منفی به شرکت های کم ریسک مربوط می شود. بنابراین، رابطه منفی بین محافظه کاری مشروط و نقدینگی احتمالا به این دلیل است که سرمایه گذاران شرکت های محافظه کارتری را در پرتفوی خود به عنوان معیاری در برابر بحران نگه می دارند.

کلیدواژه ها:

کنترل سرمایه ، نقدینگی ، محافظه کاری مشروط ، کیفیت گزارشگری مالی