مقایسه روش های قلیایی و آنزیمی استخراج در ویژگی ها و راندمان هیدرولیز پروتئین دانه گوجه فرنگی

در تحقیق حاضر پروتئین دانه گوجه فرنگی با استفاده از استخراج قلیایی در pHهای ۱۰، ۱۱ و ۱۲، استخراج آنزیمی توسط آنزیم های آلکالاز L۴/۲ و فلاورزیم L۵۰۰ با غلظت های ۱ و ۲ درصد و تلفیقی از استخراج آنزیمی و قلیایی تولید شد. راندمان استحصال و خلوص پروتئین، درجه هیدرولیز و وزن مولکولی پروتئین های استخراج شده ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که پروتئین هیدرولیز شده توسط آلکالاز به صورت معنی داری از لحاظ راندمان استخراج پروتئین (۸/۷۸ درصد) بالاتر از سایر پروتئین های استحصال شده بود (۰۵/۰p<). اما هیچ تفاوت معنی داری از لحاظ خلوص پروتئین با پروتئین های حاصل از استخراج قلیایی وجود نداشت (۰۵/۰p>). در بررسی اثر استخراج قلیایی پس از هیدرولیز آنزیمی مشخص شد که خلوص پروتئین و در نتیجه راندمان استخراج نسبت به هیدرولیز منفرد آنزیمی کاهش یافت. علاوه بر این، در مقایسه با پروتئین های حاصل از استخراج قلیایی، وزن مولکولی پروتئین های هیدرولیز شده متناسب با وسعت هیدرولیز آنزیمی کاهش یافت. بنابراین پروتئین های هیدرولیز شده توسط آلکالاز با توجه به درجه هیدرولیز بالاتر پپتیدهایی با وزن مولکولی کمتر از ۱۰ کیلو دالتون داشتند. به طور کلی، استخراج پروتئین تحت تاثیر pH، نوع و غلظت آنزیم مورد استفاده قرار گرفته بود.    

کلیدواژه ها:

دانه گوجه فرنگی ، استخراج قلیایی ، هیدرولیز آنزیمی ، پروتئین